Gorges in centraal Marokko

Zoals in het vorige bericht reeds vermeld zijn we in Tinerhir aangekomen. Inmiddels zijn we alweer een plaatsje verderop en ook hier gaan we morgenochtend weer verder. We hebben 2 schitterende en aktieve dagen gehad in Tinerhir eo. De avond van aankomst zijn we in het hotel in gesprek gekomen met een man die zijn dochter in Nederland woont. Met hem hebben we thee gedronken en zitten praten. Hij adviseerde ons te gaan mountainbiken naar de gorge (kloof)zo'n 15 km. Verder zijn we bij zijn broer geweest die een winkeltje in zilver en berbersieraden heeft (ach ja hier moeten ze ook hun geld verdienen) waar we ook weer aan de thee hebben gezeten. Vervolgens de mountainbikes getest en gehaald en kwamen we die jongen uit de bus tegen die ons ook uitnodigde voor de thee. Helaas konden we hem niet meer vinden toen we eenmaal uit t zilverwinkeltje kwamen. Verder geen toerist gezien daar en alleen maar mannen op terrasjes. Overdag zie je wel vrouwen lopen, maar de terrasjes worden alleen bevolkt door mannen.

Na een onrustige nacht, Arjan amper geslapen door een acute verkoudheid en ik aan de buikloop, zijn we op tijd opgestaan, ontbeten, weer rennen naar t toilet en met ietwat zwakke benen op de fiets gestapt. Door de palmeraie zagen we niet zo zitten, dus dan maar over de weg. Dit ging best aardig met prachtige uitzichten over de vele ruines, bergdorpjes en palmeraie (de vallei rond de rivier, vol met palmbomen en moestuintjes) tot we bij de haarspeldbochten omhoog aankwamen. Dit bleek toch iets te ambitieus voor mij in de hitte en nog niet in optimale conditie dus na wat twijfelen en balen besloten om terug te fietsen en de taxi te pakken. Dit bleek een slimme zet want het was nog een hele tocht geweest. De kloof was schitterend en vanaf de grote weg hebben we een zijpaadje de bergen in genomen, een van de berberroutes. Weg van de toeristen, bussen etc; Ineens was er helemaal niemand meer, behalve wat blatende geiten en hun hoedsters en schitterende uitzichten op de oranjekleurige bergen en dalen en op de reeks keien die in de winter een rivier horen te vormen. Het einddoel was een ander dorpje over 2 bergkammen heen, maar over de eerste bergkam heen werd t pad wel erg onduidelijk en wisten we dat de andere kant op nog 7 uur lopen zou zijn, dus we wilden niet het risico nemen om met nog een halve fles water een appel wat biscuitjes en zonder warme kleding de nacht in de bergen te moeten doorbrengen. 1 keer eerder verdwaald in de bergen van Ecuador en dat is zeker niet voor herhaling vatbaar!
Dus na ruim 3 uur klimmen en klauteren zijn we weer aangekomen bij de kloof en na wat te drinken moe maar voldaan teruggegaan naar Tinerhir. Geen taxi te zien, dus op goed geluk een jeep aangehouden, 2 jongens uit Mexico en Venezuela die met een prive chauffeur op pad waren en die vonden het geen probleem ons een lift te geven. Heerlijk geslapen deze keer.

De volgende ochtend spullen gepakt en uitgecheckt, maar eerst nog met de taxi naar t dorpje aan het eind van de kloof waar we gisteren heen wilden. Vanaf daar door de palmeraies teruggewandeld naar Tinerhir (15 km) Hier loop je dan op kleine paadjes tussen de palmbomen en moestuintjes langs de rivier en kom je eveneens op wat locals na niemand tegen. Het tweede stuk werden we vergezeld door een jongen uit de buurt die ook naar Tinerhir ging. Hij heeft ons gegidst, wat wel handig bleek gezien de vele verschillende paadjes, rivieroversteekjes etc. Hij heeft ons ook naar een ruine van een kasteel en dorp eromheen gebracht (daar waren we zelf nooit gekomen) vanwaar we echt een geweldig uitzicht hadden over de hele vallei en omliggende dorpen. Om ons heen renden bergbeestjes (ze leken wel op kleine bevertjes) alle kanten uit. Al met al was het een flinke tocht terug, maar erg mooi.
t laatste stuk door landbopuw heen en over kleine paadjes. Vlak voor me gleed een slang over t pad. Schrik! Maar t beest schrok meer van mij geloof ik, want was heel snel weer weg.
Al met al een pittige maar erg mooie wandeling.
In het hotel gelunched,gedag gezegd en vervoer gezocht naar Boumalne du Dades. Dit bleek door de Ramadan erg lastig, zo na 14 uur wordt er zeer weinig ondernomen. Taxis vragen achterlijke bedragen maar door om ons heen te vragen kwamen we in een lokale bus terecht die ons voor 1 euro naar dit plaatsje bracht. Doorgaan naar de kloof om daar in een hotel te overnachten zat er door de ramadan helemal niet meer in, tenzij er grof geld betaald werd, maar we hebben een super leuk hotelletje hier gevonden, iets heuvelopwaarts met een prachtig uitzicht over de droogte, de oase in de vallei en de stad zelf. De mensen van het hotel zijn super vriendelijk en met wat engels en gebroken frans: half spaans komen we er wel uit. Na het eten kwamen ze met thee aan en hebben ze getrommeld en gezongen , eerst voor ons, maar al gauw kregen wij een trommel in onze handen gestopt om ee te doen. haha en wij zij beiden echt heel ritmisch. NOT! Maar leuk was het wel.
Mooie kamer met balkon. Heerlijk bed dus prima geslapen.

Vandaag met de lokale minibus naar deze kloof, waar geen palmeraire is, maar een vallei vol dadelbomen. Deze kloof is groter en doordat de rivier al vol water stond, konden we niet de rivier oversteken om verder te wandelen, (wel nog een poging gedaan maar om nu tot een meter diep t water in te gaan....) dus zijn we over de grote weg door verschillende dorpen een stuk teruggelopen tot we een lokale minibus aan konden houden (volop bekijks, blijkbaar niet veel toeristen die dit doen) om terug te rijden naar t stadje. Het woordje nee kennen we hier niet, maar het woordje vol ook niet.....
Verderop is nog een rozenvallei, maar helaas is september geen rozentijd dus deze vallei slaan we over.
Morgen gaan we weer vroeg op pad om naar de zandduinen te gaan.