Antarctica: het witte continent!
Door: Arjan & Mariska
Blijf op de hoogte en volg Mariska & Arjan
20 December 2009 | Antarctica, McMurdo Station
Hallo allemaal! We hopen dat jullie een leuke kerst hebben gehad. Bij deze met enige vertraging ons verslag en de foto`s van Antarctica. Wat hebben we genoten van dit bijzondere werelddeel. Al hebben we in deze 10 dagen maar een heel klein stukje van het continent gezien, het heeft veel indruk gemaakt. Alle sneeuw, ijs, gletsjers, ijsbergen, chinstrap pinguins, adelie pinguins, gentoo pinguins, weddel seals, leopard seals, elephant seals, crab seals, de vele verschillende (zee)vogels, humpback whales, killer whales (orca`s) minke whale etc.etc. Absoluut een hele bijzondere ervaring en een van de hoogtepunten van de reis tot nu toe! Geniet met ons mee......
10 december, Ushuaia -> Drake passage
Vandaag is het dan eindelijk zover! En dan nog moeten we tot 4 uur wachten om de boot op te kunnen gaan. Deze ochtend gebruiken we om een waterdichte (ski) broek voor Arjan te kopen. We slagen erin en genieten daarna van koffie gevolgd door lunch bij café Tante Sara. Daarna lopen we via de supermarkt (even wat blikjes en nootjes kopen voor de tocht) terug naar het hostel. In het hostel gebruiken we het internet nog even om een plekje te boeken voor als we terug zijn (het hostel waar we zaten was al vol). Rond kwart over drie lopen we vanaf het hostel naar de haven en al om kwart voor vier mogen we aan boord. Het gaat nu echt gebeuren! Bij het registreren horen we al vaag iets over een upgrade en tot onze grote verrassing hebben we een cabine met stapelbed en eigen badkamer en raampje op het bovendek, in plaats van een hutje helemaal beneden, zonder raam en met een gedeelde badkamer. Hoewel de reden hiervoor ons niet duidelijk is, hoor je ons zeker niet klagen, WOW!!! Bij nakijken blijk je officieel voor deze kamer 2000 euro meer te moeten betalen.... Wat een geluk hebben wij. De ontvangst is verder zeer hartelijk en rond vijf uur is er een welkomstoast met champagne en hapjes. Al snel zijn we erachter dat er in totaal 12 nederlanders zijn, waarvan nog 3 andere stellen van onze leeftijd, een jongen van onze leeftijd en nog 3 nederlandse vrouwen van middelbare leeftijd. Allemaal leuke mensen. Verder een grote groep chinezen (met cameras zo groot en minimaal 2 per chinees) en een groepje tsjechen. De rest van de passagiers komt uit diverse andere landen. Na de welkomstoast volgt er een echte introductie, welkom van de kapitein en een veiligheidsvoorlichting. Om iedereen te trainen voor een noodgeval volgt na de sessie een ontruimingsoefening, waarbij iedereen ook even het reddingsvest mag uitproberen, wel nuttig maar niet echt confortabel. Rond half negen kunnen we aan tafel voor een lekkere 3 gangen maaltijd en na het eten is er nog een voorlichtingsfilm over Antarctica. Rond 11 uur gaan we richting de kamer en bereiden we ons voor op een woelige nacht, rond middernacht verlaten we namelijk het Beagle kanaal en komen we op open zee in de beruchte Drake Passage.
11 december, Drake Passage
Een woelige nacht bleek het ook zeker te zijn..... Beiden vatten we moeilijk de slaap door de stevige deining. De prullenbakken rollen de kamer door en wij door onze bedden. ’s Ochtends zijn we een beetje brak en voelt Maris zich met vlagen zweterig en misselijk. Dit is echter niets ten opzichte van de rest van de boot. Bij het ontbijt is er maar ongeveer een kwart van de mensen aanwezig en een goed deel van de aanwezigen vertoont een stevige groen/gele kleur en rent met regelmaat naar buiten of naar een van de vele spuugzakjes. Tevens blijkt dat de dokter al aan het werk is gezet om een in de deur geklemde vinger te hechten. Je moet er wel wat voor over hebben! Na het onbijt gaat Maris nog even het bed in terwijl Arjan ondertussen naar de eerste lezing van de dag gaat. Voor iedere dag wordt er een programma opgesteld bestaande uit lezingen (over verschillende onderwerpen rondom Antarctica), activiteiten als vogels bekijken vanaf het dek met de gids en vanaf dag 3 met landingen maken op Antarctica. De eerste lezing is een algemene introductie over Antarctica en de bijzondere eigenschappen van dit continent. Na de lezing voelt Mris zich een stuk beter en genieten we samen van een kopje koffie in één van de algemene ruimtes. Om 11 uur is het tijd voor de 2e lezing, over de vogelsoorten die we in de Drake Passage zien rondom de boot. Erg interessant en we proberen zoveel mogelijk details te onthouden voor de vogelspot sessie aan het eind van de dag. Na vaak te hebben getwijfeld of we meeuwen of albatrossen zagen, zijn we er nu van verzekerd dat het albatrossen zijn, meeuwen komen hier namelijk bijna niet voor. Het is na de lezing alweer tijd voor lunch. Ook nu worden we weer verwend, met ook lekkere groenten, bijzonder voor Chili/Argentinië. De zee lijkt ondertussen wel een stuk rustiger geworden te zijn en na de film over Shackertons avonturen op Antarctica gaan we ons bedje in. Deze keer hopelijk een betere nacht....
12 december, Antarcrtica, Zuid Shetlandeilanden
De rustiger geworden Drake Passage was inderdaad een verademing voor onze nacht rust. We slapen aan één stuk door en worden we rond kwart voor acht gewekt door de intercom: “Good morning ladies and gentlemen. It’s Saturday, the 12th of December. It’s 8 degrees outside. Breakfast will be served in 15 minutes”. Bij het ontbijt is de groep ook weer wat groter geworden en iedereen begint een beetje de spanning te voelen van de eerste landing. Rond een uur of 4 is het dan zover. We zijn gearriveerd bij de Zuid Shetland eilanden en krijgen de instructies voor de landingen. Hoe in te stappen op de Zodiacs, hoe aan land te gaan, hoe de reddingsvesten werken (gelukkig niet zoals die op de boot zelf, deze zijn plat en opblaasbaar met gecomprimeerde lucht), welke afstand we moeten houden tot de dieren, etc. En daarna begint het echt. We zien veel Chinstrap pinguins en een enkele Gentoo pinguin, prachtige diertjes met hun duidelijke zwart/witte lijfjes en koppies. Het is leuk om te zien hoe de beestjes heen en weer waggelen tussen het water en hun nest en dan weer een stukje glijden. Sommige stukken zijn zelfs voor de pinguin te stijl en het beestje valt dan ook regelmatig om. Ondertussen begint het weer te sneeuwen, waardoor het landschap ook een wat mysterieuze waas over zich heen krijgt. Vlak voor we teruggaan trekt de lucht een beetje open en kunnen we een blik werpen op de gletsjers achter dit gebied. Na zo’n 1,5 uur gaan we weer terug. Na het diner krijgen we nog een lezing over pinguins en daarna gaan we voldaan ons hutje in.
13 december, Antarctica
We worden, zoals iedere ochtend, via de intercom gewekt. We kijken naar buiten en zien dat het fantastisch weer is. Tijdens het ontbijt krijgen we te horen dat door de harde wind de landing van de ochtend helaas is komen te vervallen, maar dat we in plaats daarvan een zodiactoer gaan doen in Wilhelmina bay. Dit blijkt een geweldige vervanging te zijn. In de volle zon toeren we langs ijsbergen, ijsbergjes en een wit landschap om ons heen met een en al gletsjers. Door het heldere weer kan je ook goed in het water kijken en zie je het deel van de ijsberg wat onder water ligt (zo’n 80 %) en zie je de bergen weerspiegeld in het water. Ongelovelijk mooi. De 2e landing van de dag is op Cuverville island. Dit eiland staat bekend om een ander type pinguin, namelijk de Gentoo pinguin. Kwa uiterlijk lijken ze op de pinguins die we eerder in Puerto Madryn zagen (Magellenic pinguins). Alleen hebben deze een rode snavel. Aangezien vrijwel alle pinguins aan het nesten zijn (normaal 1 tot 2 eieren, soms uitschieters naar 3 of 4) is hun hele leven op het moment gericht op zorgen voor het nest. De pinguins (ook de Chinstrap en Adele) gebruiken steentjes om hun nesten te bouwen en kiezen de niet besneeuwde delen om dit te doen. Ze gebruiken steentjes zodat het water/sneeuw wat erin valt ook snel weer wegloopt via de gaatjes. Eén heel bijzonder en grappig fenomeen bij het nesten beheren is de continue behoefte om de steentjes aan te vullen. Dit aanvullen gebeurt echter vooral met steentjes van de buren! Dit betekent continu rondstruinende pinguins op zoek naar “vrije” steentjes en gefrustreerde anderen die ze weg proberen te jagen. Erg grappig. Bovenop het eiland hebben we nog een mooi uitzichtpunt, waar we weer op de schoonheid van het continent gewezen worden. Prachtig wit met echt overal sneeuw, ijs en gletsjes. Op de terugweg naar de boot varen we met de Zodiacs tussen de ijsbergen door. Voor het eten volgen we de lezing over de verschillende soorten zeehonden op Antarctica en leren we over de verschillen tussen zeehonden en zeeleeuwen (oa, geen/wel zichtbare oren, alleen kruipen/kunnen lopen, kleine/grote voorflippers). Na het eten zien we de film March of the pinguins, DE film over het leven van de keizerspinguin die, in tegenstelling tot de andere pinguinsoorten, niet op land maar op ijs broedt, diep op het continent Antarctica (en die we helaas niet zullen zien, snik).
14 december, Antarctica
Deze dag worden we vroeger gewekt dan normaal, we staan op het punt door de Lemaire Channel te varen, een nauwe doorgang bergen bedekt met enorme lagen sneeuw, ijs en gletsjers. Na het kanaal volgt ontbijt en daarna de eerste landing van de dag op Petermann island. We zien daar een jonge olifant zeehond die geen moeite heeft met al die mensen en graag zich een beetje bijdraait zodat de goede foto’s genomen kunnen worden. Een echt fotomodel! Naast de eerder gespotte Gentoo pinguins, zien we hier ook Adelie pinguins en blauwogige cormerants. Adelie pinguins kenmerken zich door een volledig zwarte kop, lichte ogen en een klein onstuimig plukje haar bovenop het koppie. Cormerants zijn zeevogels die van een afstand net pinguins lijken alleen van dichterbij is de langere nek een duidelijk verschil. Daarnaast vliegen zij wel en pinguins uiteraard niet. Terug op de boot kunnen de natte kleren uit en opdrogen terwijl wij lunch nuttigen. In de middag staat een zodiactoer op het programma door “Iceberg alley”. Een hele mooie toer langs uiteraard ijsbergen met een zeer donkergrijze lucht op de achtergrond die de blauwe en groene kleuren van de ijsbergen er extra uit laten komen. Op weg terug naar de boot spotten we een Minke whale en even later een leopard seal. Terug op de boot besluit Maris een douche te nemen en niet lang nadat zij onder de douche staat wordt er door de intercom gemeld dat er Orca’s (killer whales) gespot zijn in de buurt van de boot. Gewapend met de camera gaat Arjan snel naar buiten, niet veel later gevolgd door een nog half verzopen Maris. Helaas is het zonder resultaat, we spotten ze beiden niet. Na het eten blijft Arjan boven om de speelfilm te zien en gaat Maris met een boek naar de hut.
15 december, Antarctica
De 1e landing van de dag is bij Brown station, een Argentijns station op het vaste land van Antarctica. Dit station is ook wel bekend om een dokter die een aantal jaar geleden in een wanhoopsdaad om weer naar huis te kunnen het station in brand heeft gestoken. De dokter was al een jaar op het station samen met een aantal anderen en toen de ploeg kwam om ze af te lossen, bleek deze groep geen dokter te hebben. Dit had tot gevolg dat de dokter gedwongen werd nog een jaar te blijven. Helaas voor de dokter was het gevolg niet de gehoopte terugreis, maar een overplaatsing naar een ander station, waar hij het tweede jaar volbracht. We klimmen langs het station de heuvel op om een goed uitzicht te krijgen van de omgeving. Wederom prachtige uitzichten en de hoeveelheid ijs blijft onwerkelijk. Helemaal boven krijgen we de kans om in plaats van naar beneden te lopen, naar beneden te glijden. Uiteraard doen we mee en glijden we op onze billen lekker de helling af. Met de sneeuw nog onder de jassen stappen we in de zodiac. Voor we naar de boot gaan toeren we eerst nog tussen gletsjers en ijsbrokken. We zien Skua met prooi en Cormerants op hun nesten. Eenmaal terug op de boot maken we gebruik van de sateliettelefoon en bellen we Piet om hem te feliciteren met z’n verjaardag. Verrassing alom! Na de lunch vervolgt de boot door de Norman channel. Terwijl Maris onder de douche staat wordt er door de intercom al snel geroepen: Orca’s! Arjan is weer snel buiten en Maris breekt wederom razendsnel de douche af. Ditmaal hebben we wel geluk. We weten een plekje op de boeg te bemachtigen en volgen zo’n 20 minuten een groep van drie Orca’s, 1 mannetje (grote vin) en 2 vrouwtjes. Heel cool! De 2e landing van de dag is op: Port Lockroy. Tijdens de 2e wereldoorlog is dit station opgezet door de Engelsen, volgens de legende als afleiding voor de Duitsers. Nadien is hier veel wetenschappelijk werk gedaan tot het einde van de zeventiger jaren. Daarna is het in verval geraakt, maar inmiddels is het gerestaureerd en dient het als museum en souveniersshop. Het is grappig om te zien hoe de mensen destijds op zo’n station onder barre omstandigheden leefden. Er is geprobeerd zoveel mogelijk van het oude karakter weer vast te leggen in het museum, met nog de wolle sokken en het lange ondergoed boven het fornuis! En natuurlijk verlaten we het station niet voordat we wat kaartjes op de bus hebben gedaan. We zijn benieuwd hoe lang het duurt voordat deze in Nederland zijn. Na dit deel van de landing worden we naar Jougla point gebracht op Wiencke island. Hier nesten Gentoo pinguins tussen de walvisbotten. Helaas is het weer erg koud en nat en keren we snel weer terug naar de boot. Voor het diner worden de plannen voor de volgende dag besproken en horen we dat er de mogelijkheid is om een duik in de ijskoude Antarctische wateren te nemen. Helaas is dit niet in de hotsprings die op Deception island te vinden zijn (dit eiland doen we niet aan) maar echt in de koude zee. Na het eten gaat Maris naar de lezing over gletsjers en ijsbergen, terwijl Arjan verder praat met één van de passagiers, een technoloog uit India en daarna nog een biertje drinkt met Nick, een australier.
16 december, Antarctica
Al een beetje in dubio worden we wakker, zullen we het wel of niet durven, een duik in echt Antarctisch water. We trekken in ieder geval onze zwemspullen aan en het voornemen is de duik te gaan nemen. Het weer belooft echter niet veel goeds, het regent en voelt koud. De eerste landing van de dag is op Neco point. Het weer lijkt nog minder te zijn geworden en dit maakt het moeilijker om te genieten van de kolonie Gentoo pinguins, een grote kolonie aan het strand en de Weddel seal die voor wat oproer zorgt in de groep pinguins door vlak voor de kolonie langs het strand te zemmen. Daarnaast kenmerkt het landschap zich door een grote gletsjer die tot op het strand loopt. Het blijft indrukwekkend om zo’n grote ijsmassa (zeker 50 meter hoog) zo dichtbij te zien en het ijs te horen kraken. Doordat het relatief koud is breken er, helaas voor ons, geen grote stukken ijs van de gletsjer af. Aan het eind van de landing is het weer helaas dusdanig slecht dat de optie voor zwemmen wordt afgelast. Eenmaal in de zodiac zien we waarom; we komen bijna niet weg door de enorme stroming die een goed deel van het water heeft weggetrokken. Pas bij de 3e poging lukt het de crew ons los te krijgen en gaan we terug naar de boot om op te drogen. Door de veranderde weersomstandigheden wordt er bekend gemaakt dat de 2e landing niet doorgaat en dat we door zullen varen naar een derde locatie voor mogelijk een landing in de avond. De middag suffen we een beetje door en kijken we naar de film Happy feet, die nu nog leuker is doordat we de pinguinsoorten in de film herkennen, evenals een deel van de eigenschappen van de pinguins. Al vroeg kunnen we aan tafel voor het eten om zo meer tijd te hebben voor de landing. Deze landing gaat gelukkig wel door en we zien Gentoo pinguins, walvisbotten en een Weddel seal. Mede dankzij de spontane aktie van Nick en Chris wordt er aan het eind van de landing alsnog een duik genomen. Helaas had Maris haar bikini niet meer aan en vond ze haar ondergoed niet zeewaardig genoeg en dus blijft ze met de cameras op het land, maar Arjan rent wel in zijn boxershort tussen de ijsschotsen door het water in. In twee worden: KOUD en ZOUT. Maar wel gaaf om te doen. Onmiddelijk na de duik worden de zes zwemmers direct op de zodiac gezet om snel op de boot een warme douche te nemen. Na de initiele pijn in de voeten tijdens het ontdooien wordt deze koude duik gevierd met een lekker biertje.
17 december, Antarctica, Zuid Shetlandeilanden
We zijn weer terug bij de Shetlandeilanden. Na de regen van de afgelopen dagen lijkt het vandaag weer droog en af en toe breekt het zonnetje weer door, heerlijk! We worden om 7.30 opgeroepen voor het ontbijt en even later varen we de baai van King George eiland binnen. Dit eiland heeft één van de grootste basissen van Antarctica met stations van vele landen en een aantal mensen die hier min of meer vast wonen. Vanwege een uitnodiging van het Chinese station wordt de groep gesplitst. De Chinezen gaan naar hun station en de rest naar het Chileense en Russische kamp. Rond 9.30 stappen we aan land. Het is duidelijk dat hier een stuk meer mensen leven, er is behoorlijk veel activiteit, bevoorradingsschepen, vliegtuigen, sneeuwscooters en mensen. En uiteraard.... hier en daar een pinguin. We lopen eerst naar de heerlijk toeristische bewegwijzering met pijlen en afstanden tot de plaatsen waar sommige van de inwoners vandaan komen en daarna langs twee kerkjes (chileens en russisch). Hoewel beide vrij nieuw, is het wel interessant om te zien dat onder zulke omstandigheden de geloofsbelevenis nog steeds, of juist, leeft. Tussendoor kopen we nog een leuk t-shirt voor Maris. Terug op de boot is het alweer tijd voor lunch. Terwijl de meesten aan het uitbuiken zijn wordt er ineens over de intercom geroepen: “there are humpback whales at 11 o‘clock”. Uiteraard springt iedereen op en loopt heel snel (rennen mag niet) naar de railing. We hebben geluk, een moeder en kalf zijn zichzelf aan het volstoppen met kriel en de kapitein legt de boot stil zodat we goed kunnen genieten van het moment. En we boffen echt want we kunnen zo’n drie kwartier genieten van beiden, die ieder 3 – 5 minuten bovenkomen om te ademen en dan weer onderduiken zodat de staarten te zien zijn. Als kadootje is de laatste duik echt vlak naast de boot. Een stuk later dan gepland maken we vervolgens de tweede landing van de de dag en de laatste van onze trip, snik! En om het nog een extra gouden rand te geven breekt de zon echt door. Het eiland waar we op landen heeft veel Gentoo en Chinstrap puinguin kolonieen. Daarnaast worden we verrast door drie olifant zeehonden, 1 jong mannetje (zo’n 3 jaar) en een moeder en jong. Echt volwassen mannetjes worden nog 2 keer groter dan dit exemplaar en de groei van de neus (in een soort slurf, waaraan ze de naam elephant seal dan ook danken) start pas rond het 4e jaar, dus deze bijzondere slurf/neus hebben we helaas niet kunnen zien. Op dit eiland zie je al duidelijk dat de zomer is begonnen, naast een hoop sneeuw zie je ook veel plekken waar het groen al begint te verschijnen. We volgen een tijdje de Gentoo pinguins waar het eeuwige steentjes stelen weer in volle gang is. Dit maal is het een gemeen spel waarbij 1 vrouwtje die op 2 eieren ligt van twee kanten wordt belaagd en haar steentjes van het nest worden gestolen. Door haar buren nog wel. Geen goede buur dus.... Terwijl de expeditie crew z’n best doet om iedereen weer terug naar de boot te krijgen, spotten wij nog wat meer zeehonden en kunnen het uiteraard niet laten om er nog snel even heen te lopen. Daarna geven we ons gewonnen en varen we voor de laatste keer met de Zodiac terug naar de boot. Bye, bye Antarctica. Na het eten begint voor de tweede keer de tocht over de Drake Passage, en helaas is dit al snel voelbaar. We schommelen weer lekker van voor naar achter van links naar rechts, van voor, etc. Afgezien van het laatste was het echt een top dag.
18 december, Drake Passage
Net als op de heenreis, is het effect van de Drake Passage al ’s ochtends bij het ontbijt merkbaar. De zaal is half leeg, geen rij voor het eten en erg moeilijk om je bordje vast te houden. Gedurende de dag volgen we de lezingen over het gat in de ozonlaag en over walvissen en spotten we nog regelmatig passerende walvissen op de Drake Passage. De rest van de tijd gebruiken we voor het uitzoeken van de foto’s, het reisverslag, een beetje lezen en slapen. Vooral dat laatste is iets wat de rest van de passagiers ook veel doen, mede door de anti zeeziekte medicijnen. De avond brengen we gezellig aan de bar door met Nick en Walter.
19 december, Drake Passage
Wederom een rustige Drake passage en en goede nacht voor ons. De ochtend doen we niet veel meer dan een beetje lezen en kletsen. Om 15.00 uur volgt de officiele afsluiting van de reis. Als verrrassing voor ons had de crew een fotocompositie in elkaar gezet van allerlei fotos die zij van ons gemaakt hadden. Echt superleuk en (bijna) elke passagier kwam er duidelijk in voor. Deze dvd kregen we allemaal mee en behalve de fotos van ons stonden er ook fotos van het schip en de crew op en van dag tot dag een verslag van alles wat we gedaan hebben en gezien hebben. Een kaart met de gevolgde route en alle aangedane locaties. Echt geweldig! En als we dat achter elkaar bekijken op groot scherm realiseren we ons nog eens goed wat we allemaal gezien hebben en hoe bijzonder het toch wel is om op dit continent geweest te zijn. Hierna volgt de ‘certificaatuitreiking’ en iedereen wordt een voor en naar voren geroepen en krijgt van de kapitein en expeditieleider een certificaat als bewijs van deze gemaakte trip. Als afsluiting een borrel met o.a. champagne, een lekker wijntje en nog een fotopresentatie van de beste fotos door de reizigers gemaakt. Tot laat nageborreld met een groepje en tot slot de laatste paar uurtjes in ons stapelbedje doorgebracht.
20 december, Drake Passage -> Ushuaia
Na een korte nacht worden we om 6.30 uur voor het laatst door de intercom gewekt: “Goodmorning everyone. It is december the 20th en we are entering Ushuaia”
Spullen ingepakt, ontbeten en van iedereen afscheid genomen. Toch altijd weer even een lastig moment als je het naar je zin hebt gehad, zoals wij. Na een laatste blik op de boot en een laatste zwaai naar de mensen lopen we in de ochtendzon naar ons hostel. Ook hier weer een warme ontvangst, lekker bakkie koffie en prima kamer. Op internet lezen we over de pakken sneeuw en ijzige temperaturen in Europa, het is zelfs kouder dan wij op Antarctica hebben gehad! ’s Middags lopen we nog wat door Ushuaia en als we op de terugweg zijn naar het hostel lopen we Ellena (Paaseiland / Santiago) en een vriend van haar tegen het lijf. Zij is net aangekomen. Met zijn 4en duiken we de Ierse pub in en drinken we gezellig wat biertjes. Na een tijdje gaan we ieder weer ons eigen weg en vervolgens komen we Chris en Marcha tegen die net op weg waren naar de pub. We keren om en gaan gezellig mee. Vervolgens komen we nog meer bekenden tegen en eindigen we met een flinke groep (allemaal van de boot) in de pub. Buiten rijdt een arresslee met kinderen en de kerstman voorbij. Tot slot eten we met zijn 4en heerlijk sushi en is het weer laat als we bij het hostel zijn. Gauw ons bedje in: morgen vliegen we naar Buenos Aires, de warmte tegemoet!
Liefs en vast een fijne jaarwisseling,
Arjan en Mariska
10 december, Ushuaia -> Drake passage
Vandaag is het dan eindelijk zover! En dan nog moeten we tot 4 uur wachten om de boot op te kunnen gaan. Deze ochtend gebruiken we om een waterdichte (ski) broek voor Arjan te kopen. We slagen erin en genieten daarna van koffie gevolgd door lunch bij café Tante Sara. Daarna lopen we via de supermarkt (even wat blikjes en nootjes kopen voor de tocht) terug naar het hostel. In het hostel gebruiken we het internet nog even om een plekje te boeken voor als we terug zijn (het hostel waar we zaten was al vol). Rond kwart over drie lopen we vanaf het hostel naar de haven en al om kwart voor vier mogen we aan boord. Het gaat nu echt gebeuren! Bij het registreren horen we al vaag iets over een upgrade en tot onze grote verrassing hebben we een cabine met stapelbed en eigen badkamer en raampje op het bovendek, in plaats van een hutje helemaal beneden, zonder raam en met een gedeelde badkamer. Hoewel de reden hiervoor ons niet duidelijk is, hoor je ons zeker niet klagen, WOW!!! Bij nakijken blijk je officieel voor deze kamer 2000 euro meer te moeten betalen.... Wat een geluk hebben wij. De ontvangst is verder zeer hartelijk en rond vijf uur is er een welkomstoast met champagne en hapjes. Al snel zijn we erachter dat er in totaal 12 nederlanders zijn, waarvan nog 3 andere stellen van onze leeftijd, een jongen van onze leeftijd en nog 3 nederlandse vrouwen van middelbare leeftijd. Allemaal leuke mensen. Verder een grote groep chinezen (met cameras zo groot en minimaal 2 per chinees) en een groepje tsjechen. De rest van de passagiers komt uit diverse andere landen. Na de welkomstoast volgt er een echte introductie, welkom van de kapitein en een veiligheidsvoorlichting. Om iedereen te trainen voor een noodgeval volgt na de sessie een ontruimingsoefening, waarbij iedereen ook even het reddingsvest mag uitproberen, wel nuttig maar niet echt confortabel. Rond half negen kunnen we aan tafel voor een lekkere 3 gangen maaltijd en na het eten is er nog een voorlichtingsfilm over Antarctica. Rond 11 uur gaan we richting de kamer en bereiden we ons voor op een woelige nacht, rond middernacht verlaten we namelijk het Beagle kanaal en komen we op open zee in de beruchte Drake Passage.
11 december, Drake Passage
Een woelige nacht bleek het ook zeker te zijn..... Beiden vatten we moeilijk de slaap door de stevige deining. De prullenbakken rollen de kamer door en wij door onze bedden. ’s Ochtends zijn we een beetje brak en voelt Maris zich met vlagen zweterig en misselijk. Dit is echter niets ten opzichte van de rest van de boot. Bij het ontbijt is er maar ongeveer een kwart van de mensen aanwezig en een goed deel van de aanwezigen vertoont een stevige groen/gele kleur en rent met regelmaat naar buiten of naar een van de vele spuugzakjes. Tevens blijkt dat de dokter al aan het werk is gezet om een in de deur geklemde vinger te hechten. Je moet er wel wat voor over hebben! Na het onbijt gaat Maris nog even het bed in terwijl Arjan ondertussen naar de eerste lezing van de dag gaat. Voor iedere dag wordt er een programma opgesteld bestaande uit lezingen (over verschillende onderwerpen rondom Antarctica), activiteiten als vogels bekijken vanaf het dek met de gids en vanaf dag 3 met landingen maken op Antarctica. De eerste lezing is een algemene introductie over Antarctica en de bijzondere eigenschappen van dit continent. Na de lezing voelt Mris zich een stuk beter en genieten we samen van een kopje koffie in één van de algemene ruimtes. Om 11 uur is het tijd voor de 2e lezing, over de vogelsoorten die we in de Drake Passage zien rondom de boot. Erg interessant en we proberen zoveel mogelijk details te onthouden voor de vogelspot sessie aan het eind van de dag. Na vaak te hebben getwijfeld of we meeuwen of albatrossen zagen, zijn we er nu van verzekerd dat het albatrossen zijn, meeuwen komen hier namelijk bijna niet voor. Het is na de lezing alweer tijd voor lunch. Ook nu worden we weer verwend, met ook lekkere groenten, bijzonder voor Chili/Argentinië. De zee lijkt ondertussen wel een stuk rustiger geworden te zijn en na de film over Shackertons avonturen op Antarctica gaan we ons bedje in. Deze keer hopelijk een betere nacht....
12 december, Antarcrtica, Zuid Shetlandeilanden
De rustiger geworden Drake Passage was inderdaad een verademing voor onze nacht rust. We slapen aan één stuk door en worden we rond kwart voor acht gewekt door de intercom: “Good morning ladies and gentlemen. It’s Saturday, the 12th of December. It’s 8 degrees outside. Breakfast will be served in 15 minutes”. Bij het ontbijt is de groep ook weer wat groter geworden en iedereen begint een beetje de spanning te voelen van de eerste landing. Rond een uur of 4 is het dan zover. We zijn gearriveerd bij de Zuid Shetland eilanden en krijgen de instructies voor de landingen. Hoe in te stappen op de Zodiacs, hoe aan land te gaan, hoe de reddingsvesten werken (gelukkig niet zoals die op de boot zelf, deze zijn plat en opblaasbaar met gecomprimeerde lucht), welke afstand we moeten houden tot de dieren, etc. En daarna begint het echt. We zien veel Chinstrap pinguins en een enkele Gentoo pinguin, prachtige diertjes met hun duidelijke zwart/witte lijfjes en koppies. Het is leuk om te zien hoe de beestjes heen en weer waggelen tussen het water en hun nest en dan weer een stukje glijden. Sommige stukken zijn zelfs voor de pinguin te stijl en het beestje valt dan ook regelmatig om. Ondertussen begint het weer te sneeuwen, waardoor het landschap ook een wat mysterieuze waas over zich heen krijgt. Vlak voor we teruggaan trekt de lucht een beetje open en kunnen we een blik werpen op de gletsjers achter dit gebied. Na zo’n 1,5 uur gaan we weer terug. Na het diner krijgen we nog een lezing over pinguins en daarna gaan we voldaan ons hutje in.
13 december, Antarctica
We worden, zoals iedere ochtend, via de intercom gewekt. We kijken naar buiten en zien dat het fantastisch weer is. Tijdens het ontbijt krijgen we te horen dat door de harde wind de landing van de ochtend helaas is komen te vervallen, maar dat we in plaats daarvan een zodiactoer gaan doen in Wilhelmina bay. Dit blijkt een geweldige vervanging te zijn. In de volle zon toeren we langs ijsbergen, ijsbergjes en een wit landschap om ons heen met een en al gletsjers. Door het heldere weer kan je ook goed in het water kijken en zie je het deel van de ijsberg wat onder water ligt (zo’n 80 %) en zie je de bergen weerspiegeld in het water. Ongelovelijk mooi. De 2e landing van de dag is op Cuverville island. Dit eiland staat bekend om een ander type pinguin, namelijk de Gentoo pinguin. Kwa uiterlijk lijken ze op de pinguins die we eerder in Puerto Madryn zagen (Magellenic pinguins). Alleen hebben deze een rode snavel. Aangezien vrijwel alle pinguins aan het nesten zijn (normaal 1 tot 2 eieren, soms uitschieters naar 3 of 4) is hun hele leven op het moment gericht op zorgen voor het nest. De pinguins (ook de Chinstrap en Adele) gebruiken steentjes om hun nesten te bouwen en kiezen de niet besneeuwde delen om dit te doen. Ze gebruiken steentjes zodat het water/sneeuw wat erin valt ook snel weer wegloopt via de gaatjes. Eén heel bijzonder en grappig fenomeen bij het nesten beheren is de continue behoefte om de steentjes aan te vullen. Dit aanvullen gebeurt echter vooral met steentjes van de buren! Dit betekent continu rondstruinende pinguins op zoek naar “vrije” steentjes en gefrustreerde anderen die ze weg proberen te jagen. Erg grappig. Bovenop het eiland hebben we nog een mooi uitzichtpunt, waar we weer op de schoonheid van het continent gewezen worden. Prachtig wit met echt overal sneeuw, ijs en gletsjes. Op de terugweg naar de boot varen we met de Zodiacs tussen de ijsbergen door. Voor het eten volgen we de lezing over de verschillende soorten zeehonden op Antarctica en leren we over de verschillen tussen zeehonden en zeeleeuwen (oa, geen/wel zichtbare oren, alleen kruipen/kunnen lopen, kleine/grote voorflippers). Na het eten zien we de film March of the pinguins, DE film over het leven van de keizerspinguin die, in tegenstelling tot de andere pinguinsoorten, niet op land maar op ijs broedt, diep op het continent Antarctica (en die we helaas niet zullen zien, snik).
14 december, Antarctica
Deze dag worden we vroeger gewekt dan normaal, we staan op het punt door de Lemaire Channel te varen, een nauwe doorgang bergen bedekt met enorme lagen sneeuw, ijs en gletsjers. Na het kanaal volgt ontbijt en daarna de eerste landing van de dag op Petermann island. We zien daar een jonge olifant zeehond die geen moeite heeft met al die mensen en graag zich een beetje bijdraait zodat de goede foto’s genomen kunnen worden. Een echt fotomodel! Naast de eerder gespotte Gentoo pinguins, zien we hier ook Adelie pinguins en blauwogige cormerants. Adelie pinguins kenmerken zich door een volledig zwarte kop, lichte ogen en een klein onstuimig plukje haar bovenop het koppie. Cormerants zijn zeevogels die van een afstand net pinguins lijken alleen van dichterbij is de langere nek een duidelijk verschil. Daarnaast vliegen zij wel en pinguins uiteraard niet. Terug op de boot kunnen de natte kleren uit en opdrogen terwijl wij lunch nuttigen. In de middag staat een zodiactoer op het programma door “Iceberg alley”. Een hele mooie toer langs uiteraard ijsbergen met een zeer donkergrijze lucht op de achtergrond die de blauwe en groene kleuren van de ijsbergen er extra uit laten komen. Op weg terug naar de boot spotten we een Minke whale en even later een leopard seal. Terug op de boot besluit Maris een douche te nemen en niet lang nadat zij onder de douche staat wordt er door de intercom gemeld dat er Orca’s (killer whales) gespot zijn in de buurt van de boot. Gewapend met de camera gaat Arjan snel naar buiten, niet veel later gevolgd door een nog half verzopen Maris. Helaas is het zonder resultaat, we spotten ze beiden niet. Na het eten blijft Arjan boven om de speelfilm te zien en gaat Maris met een boek naar de hut.
15 december, Antarctica
De 1e landing van de dag is bij Brown station, een Argentijns station op het vaste land van Antarctica. Dit station is ook wel bekend om een dokter die een aantal jaar geleden in een wanhoopsdaad om weer naar huis te kunnen het station in brand heeft gestoken. De dokter was al een jaar op het station samen met een aantal anderen en toen de ploeg kwam om ze af te lossen, bleek deze groep geen dokter te hebben. Dit had tot gevolg dat de dokter gedwongen werd nog een jaar te blijven. Helaas voor de dokter was het gevolg niet de gehoopte terugreis, maar een overplaatsing naar een ander station, waar hij het tweede jaar volbracht. We klimmen langs het station de heuvel op om een goed uitzicht te krijgen van de omgeving. Wederom prachtige uitzichten en de hoeveelheid ijs blijft onwerkelijk. Helemaal boven krijgen we de kans om in plaats van naar beneden te lopen, naar beneden te glijden. Uiteraard doen we mee en glijden we op onze billen lekker de helling af. Met de sneeuw nog onder de jassen stappen we in de zodiac. Voor we naar de boot gaan toeren we eerst nog tussen gletsjers en ijsbrokken. We zien Skua met prooi en Cormerants op hun nesten. Eenmaal terug op de boot maken we gebruik van de sateliettelefoon en bellen we Piet om hem te feliciteren met z’n verjaardag. Verrassing alom! Na de lunch vervolgt de boot door de Norman channel. Terwijl Maris onder de douche staat wordt er door de intercom al snel geroepen: Orca’s! Arjan is weer snel buiten en Maris breekt wederom razendsnel de douche af. Ditmaal hebben we wel geluk. We weten een plekje op de boeg te bemachtigen en volgen zo’n 20 minuten een groep van drie Orca’s, 1 mannetje (grote vin) en 2 vrouwtjes. Heel cool! De 2e landing van de dag is op: Port Lockroy. Tijdens de 2e wereldoorlog is dit station opgezet door de Engelsen, volgens de legende als afleiding voor de Duitsers. Nadien is hier veel wetenschappelijk werk gedaan tot het einde van de zeventiger jaren. Daarna is het in verval geraakt, maar inmiddels is het gerestaureerd en dient het als museum en souveniersshop. Het is grappig om te zien hoe de mensen destijds op zo’n station onder barre omstandigheden leefden. Er is geprobeerd zoveel mogelijk van het oude karakter weer vast te leggen in het museum, met nog de wolle sokken en het lange ondergoed boven het fornuis! En natuurlijk verlaten we het station niet voordat we wat kaartjes op de bus hebben gedaan. We zijn benieuwd hoe lang het duurt voordat deze in Nederland zijn. Na dit deel van de landing worden we naar Jougla point gebracht op Wiencke island. Hier nesten Gentoo pinguins tussen de walvisbotten. Helaas is het weer erg koud en nat en keren we snel weer terug naar de boot. Voor het diner worden de plannen voor de volgende dag besproken en horen we dat er de mogelijkheid is om een duik in de ijskoude Antarctische wateren te nemen. Helaas is dit niet in de hotsprings die op Deception island te vinden zijn (dit eiland doen we niet aan) maar echt in de koude zee. Na het eten gaat Maris naar de lezing over gletsjers en ijsbergen, terwijl Arjan verder praat met één van de passagiers, een technoloog uit India en daarna nog een biertje drinkt met Nick, een australier.
16 december, Antarctica
Al een beetje in dubio worden we wakker, zullen we het wel of niet durven, een duik in echt Antarctisch water. We trekken in ieder geval onze zwemspullen aan en het voornemen is de duik te gaan nemen. Het weer belooft echter niet veel goeds, het regent en voelt koud. De eerste landing van de dag is op Neco point. Het weer lijkt nog minder te zijn geworden en dit maakt het moeilijker om te genieten van de kolonie Gentoo pinguins, een grote kolonie aan het strand en de Weddel seal die voor wat oproer zorgt in de groep pinguins door vlak voor de kolonie langs het strand te zemmen. Daarnaast kenmerkt het landschap zich door een grote gletsjer die tot op het strand loopt. Het blijft indrukwekkend om zo’n grote ijsmassa (zeker 50 meter hoog) zo dichtbij te zien en het ijs te horen kraken. Doordat het relatief koud is breken er, helaas voor ons, geen grote stukken ijs van de gletsjer af. Aan het eind van de landing is het weer helaas dusdanig slecht dat de optie voor zwemmen wordt afgelast. Eenmaal in de zodiac zien we waarom; we komen bijna niet weg door de enorme stroming die een goed deel van het water heeft weggetrokken. Pas bij de 3e poging lukt het de crew ons los te krijgen en gaan we terug naar de boot om op te drogen. Door de veranderde weersomstandigheden wordt er bekend gemaakt dat de 2e landing niet doorgaat en dat we door zullen varen naar een derde locatie voor mogelijk een landing in de avond. De middag suffen we een beetje door en kijken we naar de film Happy feet, die nu nog leuker is doordat we de pinguinsoorten in de film herkennen, evenals een deel van de eigenschappen van de pinguins. Al vroeg kunnen we aan tafel voor het eten om zo meer tijd te hebben voor de landing. Deze landing gaat gelukkig wel door en we zien Gentoo pinguins, walvisbotten en een Weddel seal. Mede dankzij de spontane aktie van Nick en Chris wordt er aan het eind van de landing alsnog een duik genomen. Helaas had Maris haar bikini niet meer aan en vond ze haar ondergoed niet zeewaardig genoeg en dus blijft ze met de cameras op het land, maar Arjan rent wel in zijn boxershort tussen de ijsschotsen door het water in. In twee worden: KOUD en ZOUT. Maar wel gaaf om te doen. Onmiddelijk na de duik worden de zes zwemmers direct op de zodiac gezet om snel op de boot een warme douche te nemen. Na de initiele pijn in de voeten tijdens het ontdooien wordt deze koude duik gevierd met een lekker biertje.
17 december, Antarctica, Zuid Shetlandeilanden
We zijn weer terug bij de Shetlandeilanden. Na de regen van de afgelopen dagen lijkt het vandaag weer droog en af en toe breekt het zonnetje weer door, heerlijk! We worden om 7.30 opgeroepen voor het ontbijt en even later varen we de baai van King George eiland binnen. Dit eiland heeft één van de grootste basissen van Antarctica met stations van vele landen en een aantal mensen die hier min of meer vast wonen. Vanwege een uitnodiging van het Chinese station wordt de groep gesplitst. De Chinezen gaan naar hun station en de rest naar het Chileense en Russische kamp. Rond 9.30 stappen we aan land. Het is duidelijk dat hier een stuk meer mensen leven, er is behoorlijk veel activiteit, bevoorradingsschepen, vliegtuigen, sneeuwscooters en mensen. En uiteraard.... hier en daar een pinguin. We lopen eerst naar de heerlijk toeristische bewegwijzering met pijlen en afstanden tot de plaatsen waar sommige van de inwoners vandaan komen en daarna langs twee kerkjes (chileens en russisch). Hoewel beide vrij nieuw, is het wel interessant om te zien dat onder zulke omstandigheden de geloofsbelevenis nog steeds, of juist, leeft. Tussendoor kopen we nog een leuk t-shirt voor Maris. Terug op de boot is het alweer tijd voor lunch. Terwijl de meesten aan het uitbuiken zijn wordt er ineens over de intercom geroepen: “there are humpback whales at 11 o‘clock”. Uiteraard springt iedereen op en loopt heel snel (rennen mag niet) naar de railing. We hebben geluk, een moeder en kalf zijn zichzelf aan het volstoppen met kriel en de kapitein legt de boot stil zodat we goed kunnen genieten van het moment. En we boffen echt want we kunnen zo’n drie kwartier genieten van beiden, die ieder 3 – 5 minuten bovenkomen om te ademen en dan weer onderduiken zodat de staarten te zien zijn. Als kadootje is de laatste duik echt vlak naast de boot. Een stuk later dan gepland maken we vervolgens de tweede landing van de de dag en de laatste van onze trip, snik! En om het nog een extra gouden rand te geven breekt de zon echt door. Het eiland waar we op landen heeft veel Gentoo en Chinstrap puinguin kolonieen. Daarnaast worden we verrast door drie olifant zeehonden, 1 jong mannetje (zo’n 3 jaar) en een moeder en jong. Echt volwassen mannetjes worden nog 2 keer groter dan dit exemplaar en de groei van de neus (in een soort slurf, waaraan ze de naam elephant seal dan ook danken) start pas rond het 4e jaar, dus deze bijzondere slurf/neus hebben we helaas niet kunnen zien. Op dit eiland zie je al duidelijk dat de zomer is begonnen, naast een hoop sneeuw zie je ook veel plekken waar het groen al begint te verschijnen. We volgen een tijdje de Gentoo pinguins waar het eeuwige steentjes stelen weer in volle gang is. Dit maal is het een gemeen spel waarbij 1 vrouwtje die op 2 eieren ligt van twee kanten wordt belaagd en haar steentjes van het nest worden gestolen. Door haar buren nog wel. Geen goede buur dus.... Terwijl de expeditie crew z’n best doet om iedereen weer terug naar de boot te krijgen, spotten wij nog wat meer zeehonden en kunnen het uiteraard niet laten om er nog snel even heen te lopen. Daarna geven we ons gewonnen en varen we voor de laatste keer met de Zodiac terug naar de boot. Bye, bye Antarctica. Na het eten begint voor de tweede keer de tocht over de Drake Passage, en helaas is dit al snel voelbaar. We schommelen weer lekker van voor naar achter van links naar rechts, van voor, etc. Afgezien van het laatste was het echt een top dag.
18 december, Drake Passage
Net als op de heenreis, is het effect van de Drake Passage al ’s ochtends bij het ontbijt merkbaar. De zaal is half leeg, geen rij voor het eten en erg moeilijk om je bordje vast te houden. Gedurende de dag volgen we de lezingen over het gat in de ozonlaag en over walvissen en spotten we nog regelmatig passerende walvissen op de Drake Passage. De rest van de tijd gebruiken we voor het uitzoeken van de foto’s, het reisverslag, een beetje lezen en slapen. Vooral dat laatste is iets wat de rest van de passagiers ook veel doen, mede door de anti zeeziekte medicijnen. De avond brengen we gezellig aan de bar door met Nick en Walter.
19 december, Drake Passage
Wederom een rustige Drake passage en en goede nacht voor ons. De ochtend doen we niet veel meer dan een beetje lezen en kletsen. Om 15.00 uur volgt de officiele afsluiting van de reis. Als verrrassing voor ons had de crew een fotocompositie in elkaar gezet van allerlei fotos die zij van ons gemaakt hadden. Echt superleuk en (bijna) elke passagier kwam er duidelijk in voor. Deze dvd kregen we allemaal mee en behalve de fotos van ons stonden er ook fotos van het schip en de crew op en van dag tot dag een verslag van alles wat we gedaan hebben en gezien hebben. Een kaart met de gevolgde route en alle aangedane locaties. Echt geweldig! En als we dat achter elkaar bekijken op groot scherm realiseren we ons nog eens goed wat we allemaal gezien hebben en hoe bijzonder het toch wel is om op dit continent geweest te zijn. Hierna volgt de ‘certificaatuitreiking’ en iedereen wordt een voor en naar voren geroepen en krijgt van de kapitein en expeditieleider een certificaat als bewijs van deze gemaakte trip. Als afsluiting een borrel met o.a. champagne, een lekker wijntje en nog een fotopresentatie van de beste fotos door de reizigers gemaakt. Tot laat nageborreld met een groepje en tot slot de laatste paar uurtjes in ons stapelbedje doorgebracht.
20 december, Drake Passage -> Ushuaia
Na een korte nacht worden we om 6.30 uur voor het laatst door de intercom gewekt: “Goodmorning everyone. It is december the 20th en we are entering Ushuaia”
Spullen ingepakt, ontbeten en van iedereen afscheid genomen. Toch altijd weer even een lastig moment als je het naar je zin hebt gehad, zoals wij. Na een laatste blik op de boot en een laatste zwaai naar de mensen lopen we in de ochtendzon naar ons hostel. Ook hier weer een warme ontvangst, lekker bakkie koffie en prima kamer. Op internet lezen we over de pakken sneeuw en ijzige temperaturen in Europa, het is zelfs kouder dan wij op Antarctica hebben gehad! ’s Middags lopen we nog wat door Ushuaia en als we op de terugweg zijn naar het hostel lopen we Ellena (Paaseiland / Santiago) en een vriend van haar tegen het lijf. Zij is net aangekomen. Met zijn 4en duiken we de Ierse pub in en drinken we gezellig wat biertjes. Na een tijdje gaan we ieder weer ons eigen weg en vervolgens komen we Chris en Marcha tegen die net op weg waren naar de pub. We keren om en gaan gezellig mee. Vervolgens komen we nog meer bekenden tegen en eindigen we met een flinke groep (allemaal van de boot) in de pub. Buiten rijdt een arresslee met kinderen en de kerstman voorbij. Tot slot eten we met zijn 4en heerlijk sushi en is het weer laat als we bij het hostel zijn. Gauw ons bedje in: morgen vliegen we naar Buenos Aires, de warmte tegemoet!
Liefs en vast een fijne jaarwisseling,
Arjan en Mariska
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
