Aapies kijken in Borneo, Maleisie
Door: Arjan & Mariska
Blijf op de hoogte en volg Mariska & Arjan
17 Augustus 2009 | Maleisië, Semporna
De afgelopen 10 dagen hebben we in Borneo, Malesie doorgebracht. Omdat we `maar`10 dagen hadden hier, hebben we ervoor gekozen ons te beperken tot de provincie Sabah, het noordoosten, en dit op ons gemak te doen. We zijn in gestart in Semporna, van daaruit naar Sepilok en de Kinabatangan rivier om vervolgens door te reizen naar Mount Kinabalu en Poring. Het eerste wat opviel bij aankomst in Borneo was de rust om ons heen. We werden niet meteen aangeklampt door hotel en taximannetjes en mensen waren vriendelijk en duidelijk. Verder geen honderden toeterende scootertjes. Onderweg vielen de vele palmplantages op. Een heel mooi gezicht, maar wetende dat voor deze palmolie (veelal geleverd aan Nl) vele kilometers oerwoud worden gekapt en de dieren steeds krappere leefruimten krijgen en meer in de bewoonde wereld terecht komen maakt dat het een dubbel gevoel geeft. We hebben het heerlijk naar ons zin gehad, het is zeker een plek om nog eens naar terug te gaan.
Zaterdag 8 augustus, Saigon - Kuala Lumpur - Tawua-Semporna, Borneo /Maleisie
Vroeg opgestaan om om 6.15 uur in de lokale bus naar t vliegveld te gaan. Geen discussie over de bagage aangegaan deze keer, gewoon betaald. Vriendelijke chauffeur ook. Vlak voor het vliegveld hadden we een ontbijtstop, was er tijd om een broodje te scoren. Sta je raar te kijken als ze dat in Nl ook doen in de stadsbus..... Vervolgens 2 prima vluchten gehad en met de taxi van Tawau naar Semporna genomen (was ruim een uur rijden), nog een engelsman gestrikt om de taxi te delen. Semporna zelf is echt helemaal niks: vies en saai. Alles al vroeg dicht, overal ijzeren rolluiken, afval, ratten en grote gaten in de stoep. (zo’n put maar dan zonder deksel, levensgevaarlijk!) In Lee’s guesthouse de laatste kamer genomen en op zoek naar de duikschool, die we in eerste instantie niet konden vinden. Dan maar wat eten aan het water en op de terugweg alsnog gevonden, uiteraard al gesloten.
Zondag 9 augustus, Semporna, Borneo /Maleisie
Wederom vroeg op omdat we om 7.30 uur bij de duikschool werden verwacht. Hier was het een rommeltje en sjagarijnige baliemedewerkers. De instructeur was wel oke dus dat scheelt weer. Na al het papierwerk en materiaal uitzoeken naar de boot en op weg. We begonnen de duiken serie met de diepe duik, een duik tot ongeveer 30 meter, waarbij we als we eenmaal op die diepte waren een spelletje zouden spelen. Het spelletje hield in dat je een blaadje kreeg met de nummers 1 t/m 30 die kriskras verdeeld waren en we ze een voor een moesten zoeken. Later zouden we ook boven water hetzelfde spelletje doen. Doel erachter: bij een diepte van ongeveer 30 meter treedt stikstof narcose op, soms merkbaar alsof je een beetje dronken bent, vaak in ieder geval met een verminderd reactievermogen. Voor ons beiden gold dat we er niet iets van merkten toen we beneden waren, maar het wel terugzagen in de tijden. Het scheelde ongeveer 30 seconden! De tweede duik van de dag was de piek bouyancy performance, wat inhoudt dat je probeert een betere controle te krijgen over je stabilisatie in het water. Het bestaat uit door hoepels heen zwemmen, op je kop proberen gewichtjes op de bodem om te duwen en zeer dicht op de bodem te hangen zonder deze te raken. De hoepel was niet aan Arjan besteed, half erdoor bleef deze aan de tank vastzitten, haha. De rest van de oefeningen ging ons beiden aardig af. Tussen de twee duiken door met de lunch pauze kregen we pas duidelijk te horen dat we op geen van de duiken naar Sipadan zouden gaan en dat dat ook niet tot de mogelijkheden behoort de komende 6 weken. Sipadan is just de reden dat we deze locatie hadden uitgekozen, dat was dus even een flinke teleurstelling. Eén positieve noot, het zicht was op dit moment slecht op Sipadan (2-5 meter).
Maandag 10 augustus, Semporna
Wederom een vroege start. De duiken voor vandaag waren: onderwaterfotografie, navigatie en aan het eind van de dag een nachtduik. De camera van de duikschool bleek kaspot, dus had onze instructeur zijn camera meegenomen, maar toen we eenmaal in het water lagen bleek dat hij vergeten was de geheugenkaart erin te steken. Gelukkig was er nog een derde optie, de camera van een andere instructeur. Onderwater bleek ook deze niet te goed te functioneren.... Driedubbel pech dus! Op de irritante chinezen die ook in de groep zaten na, was de duik verder prima. Na de middagpauze startte de tweede duik, met aan het einde de navigatie oefening, in een vierkant zwemmen op compas. Het was behoorlijk troebel, dus we konden niet spieken! De eerste keer ging nog moeizaam, maar de tweede vlekkeloos. Ondanks de nachtduik later op de dag, kregen we de mogelijkheid om gratis nog een extra duik te maken, nu zonder oefeningen. Het bleek ook meteen de mooiste duik van allemaal, met vooral veel vissen. Zoals gezegd, beeindigde we onze cursus met een nachtduik. Ondanks dat we, op veel zee egels en enkele slapende vissen na, niet veel gezien hebben, was het wel een bijzondere ervaring, met alleen een paar zaklampen die het licht verzorgen en om in het donker naar benden te zakken.
Dinsdag 11 augustus, Semporna -> Sepilok
Met de nieuwe diplomas op zak, vertrokken we met de bus vanuit Semporna naar Sepilok, bekend om z’n oerang oetang rehabilitatiecentrum. Na eerst bij het verkeerde bushalte te hebben gestaan (locals zeiden dat het de juiste was, maar na openen van het loket was dat toch niet het geval) hadden we uiteindelijk de juiste bus. Na ongeveer 4,5 uur werden we op de kruising met de weg naar de opvang gedropt. Helaas was dat nog 2,5 km lopen, dat is in de hitte bepakt en bezakt toch wat minder leuk, maar het geluk was aan onze zijde, er reed een auto van het jungle resort voorbij (wat we hadden uitgekozen als optie 1), deze stopte en controleerde meteen of er plaats was. Dit was gelukkig het geval. Aangekomen hebben we ons opgefrist in de kamer en zijn we wat gaan eten. ’s Middags even geslapen om bij te komen en de rest van de dag gebruikt om een beetje te relaxen. Ondertussen begrepen we wel dat de kamer maar voor 1 nacht was en we de volgende dag naar een dorm moesten en tevens dat de toers naar de Kinabatanga rivier volledig volgeboekt waren voor de komende dagen en er in de nabije omgeving ook geen bank was terwijl wij aardig door ons Maleisisch geld heen waren.... Het zat ff niet mee....
Woensdag 12 augustus, Sepilok
De dag redelijk vroeg gestart om op tijd te zijn voor de ochtend voeding van de oerang oetangs in het rehabilitatiecentrum. Benieuwd of we de oerang oetangs zouden gaan zien, gisteren hoorden we mensen die ze helemaal niet gezien hadden. Maar nadat gisteren alles niet lukte zoals wij dat graag wilden, was vandaag onze ‘lucky day’. Nadat eerst een macaque aap naar voren kwam, volgden snel 2 jonge oerang oetangs en even later ook een moeder met kind. Erg schattig, vooral de kleintjes maakten er echt een show van. Na de voeding zijn we de ‘Birdtrail” gaan volgen. Een wandeling van 2,5 km. Niet echt spectaculair, maar wel een mooie omgeving. Helaas bleek aan het eind van de trail de birdwatch tower zelf afgesloten. Terug gekomen in het hotel, waren we net klaar met het verhuizen van de spullen naar de dorm toen bleek dat onze oude kamer toch vrij kwam.... jippie! Na de lunch kregen we van de receptioniste nog een tip voor een mogelijkheid tot de trip die we graag wilden doen. En wat bleek.... 2 plekjes geregeld. Hield wel in dat we na de 2e oerang oetand voedertijd naar Sandakan (25 km van Sepilok) moesten om te betalen, maar ala. Bovendien een goede mogelijkheid om weer wat geld te pinnen, we hadden al wat van de gekregen dollars moeten wisselen om te kunnen betalen (bedankt familie!). Hoewel de groep oerang oetangs ’s middags groter was, bleef de ochtendsessie het leukst. Na de voeding met de laatste lokale bus naar Sandakan gegaan om te betalen voor de trip van de volgende dag. Zeker geen bijzondere stad, maar het leek iets beter dan Semporna. Met de taxi weer terug. Wat opvallend is, is dat men erg vlaglievend is. Huizen, auto´s, bussen en taxi´s zijn veelal mooi gepimpt met allemaal vlaggetjes van het land en de regio.
Donderdag 13 augustus, Sepilok -> Kinabatangan rivier
We hebben een heerlijke rustige ochtend gehad aangezien onze trip pas rond 1 uur zou beginnen. Tevens de bustickets van Sepilok naar KK geregeld voor na terugkomst. Rond kwart over 1 werden we opgehaald met 2 autos om ons naar het guesthouse aan de Kinabatangan rivier te brengen. Aangekomen bleek dat het guesthouse vol was en we voor 1 nacht in een homestay zouden verblijven. Wij samen met 2 Italiaansen. Wel kregen we 30 RM/pp retour voor het ongemak. De homestay was op zich prima, alleen jammer dat het contact met de familie minimaal was. We kregen de indruk dat zij net zo verrast waren als wij..... (uit nog wat ervaringen later blijkt dat de man in charge een geheugen heeft van een zeef en de indruk wekt continu aan 1 van de wilde paddos te zitten, zo is ons 15x gevraagd hoeveel nachten we bleven en 10x van welk hotel we kwamen en dit was alleen nog maar aan ons!). Na wat spullen gedropt te hebben begon de eerste boottrip. Al snel bogen we af van de hoofdrivier en doken we een zijtak in. Hier hebben we heel veel Probiscuos monkeys (het mannetje heeft een grote..............neus, neusaap dus ;-)), Macaque apen, leguaan, vogels en een giftige slang gezien. Na terugkomst snel gegeten en nog wat na gekletst met de 4 andere Nederlanders in het guesthouse.
Vrijdag 14 augustus, Kinabatangan rivier
Vroeg opgestaan voor de ochtend boottrip, na een zeer slechte nacht. Onze Italiaanse buren dacht dat het nodig was om ons ook op de hoogte te houden van hun belevenissen door de papiermache muren. De ochtend boottrip bestond uit varen naar Oxbow lake (dankt zijn naam aan de vorm van de hoorns van de os) en vandaar een trekking van ongeveer een uur te doen rond het meer. Het is mooi om de geluiden van de beginnende activiteit rondom het meer te horen. Helaas verder geen dieren gezien behalve een hoop hele grote bloedzuigers die we om de haverklap van onszelf af moesten halen. Na de trekking met de boot terug, waarna we onze spullen pakten en introkken in het guesthouse. Vervolgens een ontbijtje genuttigd en ´vrij´ geweest tot 15.30 voor de middagtocht. Deze tocht was echt fantastisch. 2 kuddes Borneo pigmee olifanten (het type in Borneo is klein van stuk, tussen de 2 en de 2,5 meter), een aantal neushoornvogels, veel neusapen, veel Macaque, zilverrugapen, en als klap op de vuurpijl een wilde oerang oetang wat erg weinig schijnt voor te komen. Deze zat ons vanuit z’n nest bovenin de boom te bekijken. Geweldig! Na het avondeten restte nog 1 boottrip, de nacht rondvaart. Normaal gesproken zou dit een nachtwandeling zijn, maar doordat er giftige slangen in de omgeving actief waren is dit verschoven naar een boottrip. Tijdens de trip kregen we vleermuizen, een kleine krokodil, een king fisher vogel, 2 actieve civets in een boom (dit beest lijkt op een kruizing tussen een wezel en een kat) nog wat andere mooie gekleurde vogeltjes en heel veel prachtige felle sterren te zien. Net als in Marokko in de woestijn is het ontzettend mooi om de enorme hoeveelheid sterren te zien zonder omgevingslicht.
Zaterdag 15 augustus, Kinabatangan rivier -> Mt. Kinabalu
Tussen de bedrijven door was het vrijdags alsnog gelukt een verblijfplaats (Rose cabin) te vinden bij Mt. Kinabalo NP en dat zou dus onze volgende bestemming worden. Terug in het jungle resort in Sepilok gebruik gemaakt van de extra tijd die we hadden (ruim 3 uur voordat we de bus ingingen) om te zwemmen en wat te lunchen. Daarna begon de 4,5 uur durende prima busrit naar Mt. Kinabalu waar we voor ons hotel werden afgezet. Vooraf was nog niet bekend of we een dorm hadden of een kamer. Dit bleek gelukkig een kamer te zijn met een fantastisch uitzicht op de berg. De was uitgezocht, gegeten en gaan slapen.
Zondag 16 augustus, Mt. Kinabalau
We vroegen ons gisteren af waarom er een deken op ons bed lag terwijl de kamer zelf best warm was, maar daar kwamen we s nachts gauw achter. Wat was het kkkkoud! Gelukkig maakte het mooie uitzicht op de bergtoppen van de Mount Kinabalu vanuit onze kamer een hoop goed. De warme douche was dan ook erg welkom en na het ontbijt zijn we naar de ingang van Mt Kinabalu NP gelopen. Bij de ingang een wandelkaart gehaald. Aangezien de klim naar de top al volgeboekt zat hebben we besloten ons te beperken tot de trails in het park zelf. Bij een restaurantje hadden we een meeneem lunch gescoord en daarna zijn we op pad gegaan. Er lopen diverse trails in elkaar over door de jungle en je ziet vooral een grote diversiteit aan planten en begroeiingen, bloemen, riviertjes, vogels, kevers en een grote zwarte eekhoorn. We hebben er dan ook een aantal gecombineerd en hebben zo toch aardig wat gelopen. Op 3 kwart van de eerste kregen we nog een enorme tropische stortbui over ons heen, en konden we het ergste gelukkig tegenhouden dankzij de etos emergency poncho :-) verder is het gelukkig droog gebleven tot het eind van de dag. De bergtoppen hebben eigenlijk de hele dag in de wolken gezeten, daar hebben we verder niet veel van gezien. Met een minibusje terug naar het hotel waar we de rest van de avond lekker gerelaxed hebben en een filmpje gekeken.
Maandag 17 augustus Mt Kinabalu
Na wederom een koude nacht ontbijt en lunch geregeld en naar het park gelopen. Vandaag wilden we de Liwagu trail lopen, 6 km lang en 2,5 km omhoog. Het duurde alleen even voordat we de trail hadden gevonden (over het juiste pad lagen allerlei grote buizen en het bord ontbrak) waardoor we er al een aantal km op hadden zitten tot we op de juiste trail belandden. De Liwagu trail loopt langs de gelijknamige rivier en was erg mooi om te lopen. Diverse klim en daalmomenten, kruizingen met de rivier, vogels en vlinders in allerlei mooie kleuren. Halverwege op een bruggetje geluncht. Tegen het einde van de trail zag je de wolken het woud inkomen en de lucht grijzer worden... De laatste 1,5 km was een flinke klim alleen maar omhoog en eenmaal boven werden we beloond met een tropische stort en onweersbui, binnen de kortste keren waren we, ondanks de emergy poncho, doorweekt en hebben we maar een taxi opgezocht ipv nog verder naar het uitkijkpunt te lopen. Waarschijnlijk viel er nu toch niet veel te zien. Erg jammer, maar niks aan te doen. Vanuit onze kamer zagen we de wolken om de top langzaam wegtrekken en zie je overal watervalletjes en stroompjes over de rotsen van de berg heenlopen. Het blijft rommelen en regenen. Als we koud en nat een warme douche willen nemen, blijkt deze niet te werken... Oorzaak: waterdruk weg doordat de watertank leegwas... Interessant hoe die leeg kan zijn na zo’n stortbui?! Tussendoor is het even droog geweest, maar de rest van de avond heeft het gegoten!
Dinsdag 18 augustus Mt Kinabalu -> Kota Kinabalu -> Jakarta
Onze laatste dag in Maleisie! ’s Ochtends hebben we onze spullen in het hotel gestald om richting de hot springs te gaan in Poring, op ongeveer 50 km. Vanaf het hotel hadden we al snel een bus naar Ranau en eenmaal daar werden we al aangesproken door een taxi chauffeur of we naar de hot springs wilden, geregeld dus! Onderweg kwamen we langs een plek waar een Rafflesia flower in bloei stond. Dit is de nationale bloem van Maleisie. Dit schijnt nogal bijzonder te zijn: deze bloem bloeit 1 keer per 5/6 jaar en bloeit maar 1 / 2 dagen lang. Hij kan tot 1 meter in doorsnede worden en de bloemen groeien alleen in Borneo en Sumatra en komen zelden voor. Uiteraard een kijkje genomen. De rest van de ochtend doorgebracht in en rond de hotsprings. We hebben een canopy walk gedaan (een wandeling over hangbruggen op 30 m boven het oerwoud) naar de waterval gelopen en verder gepoedeld in de badjes en het zwembad. Onze taxichauffeur stond ons op de afgesproken tijd op te wachten om terug te gaan. Halverwege kwamen we de bus tegen naar Kota Kinabalu. De chauffeur had geregeld dat we meekonden, deze bus zat vol, maar over 10 minuten zou er nog 1 komen.... Wat er ook kwam geen bus dus. En wij zaten aardig in de middle of nowhere. Geprobeerd wat busjes aan te houden en na een tijdje lukte dat. We konden in ieder geval meerijden tot Ranau, alwaar we overgestapt zijn op een mini busje naar Kota Kinabalu. Dit busje (vol met andere passagiers) reed zelfs de oprit van ons hotel op zodat we ook onze bagage de bus in konden doen. Prima geregeld. Na zon 3 uurtjes hobbelen waren we in de stad en hebben we meteen een taxi genomen naar het vliegveld. Straks vliegen we naar Jakarta, waar inmiddels de ouders en zus van Mariska al zijn.
Een aantal fotos staan in het album Borneo / Maleisie.
Bedankt voor jullie leuke en lieve reacties, berichtjes en mailtjes; het is leuk om zo ver van huis iets van t thuisfront te horen!
Op naar Indonesie!
Liefs, Arjan en Mariska
Zaterdag 8 augustus, Saigon - Kuala Lumpur - Tawua-Semporna, Borneo /Maleisie
Vroeg opgestaan om om 6.15 uur in de lokale bus naar t vliegveld te gaan. Geen discussie over de bagage aangegaan deze keer, gewoon betaald. Vriendelijke chauffeur ook. Vlak voor het vliegveld hadden we een ontbijtstop, was er tijd om een broodje te scoren. Sta je raar te kijken als ze dat in Nl ook doen in de stadsbus..... Vervolgens 2 prima vluchten gehad en met de taxi van Tawau naar Semporna genomen (was ruim een uur rijden), nog een engelsman gestrikt om de taxi te delen. Semporna zelf is echt helemaal niks: vies en saai. Alles al vroeg dicht, overal ijzeren rolluiken, afval, ratten en grote gaten in de stoep. (zo’n put maar dan zonder deksel, levensgevaarlijk!) In Lee’s guesthouse de laatste kamer genomen en op zoek naar de duikschool, die we in eerste instantie niet konden vinden. Dan maar wat eten aan het water en op de terugweg alsnog gevonden, uiteraard al gesloten.
Zondag 9 augustus, Semporna, Borneo /Maleisie
Wederom vroeg op omdat we om 7.30 uur bij de duikschool werden verwacht. Hier was het een rommeltje en sjagarijnige baliemedewerkers. De instructeur was wel oke dus dat scheelt weer. Na al het papierwerk en materiaal uitzoeken naar de boot en op weg. We begonnen de duiken serie met de diepe duik, een duik tot ongeveer 30 meter, waarbij we als we eenmaal op die diepte waren een spelletje zouden spelen. Het spelletje hield in dat je een blaadje kreeg met de nummers 1 t/m 30 die kriskras verdeeld waren en we ze een voor een moesten zoeken. Later zouden we ook boven water hetzelfde spelletje doen. Doel erachter: bij een diepte van ongeveer 30 meter treedt stikstof narcose op, soms merkbaar alsof je een beetje dronken bent, vaak in ieder geval met een verminderd reactievermogen. Voor ons beiden gold dat we er niet iets van merkten toen we beneden waren, maar het wel terugzagen in de tijden. Het scheelde ongeveer 30 seconden! De tweede duik van de dag was de piek bouyancy performance, wat inhoudt dat je probeert een betere controle te krijgen over je stabilisatie in het water. Het bestaat uit door hoepels heen zwemmen, op je kop proberen gewichtjes op de bodem om te duwen en zeer dicht op de bodem te hangen zonder deze te raken. De hoepel was niet aan Arjan besteed, half erdoor bleef deze aan de tank vastzitten, haha. De rest van de oefeningen ging ons beiden aardig af. Tussen de twee duiken door met de lunch pauze kregen we pas duidelijk te horen dat we op geen van de duiken naar Sipadan zouden gaan en dat dat ook niet tot de mogelijkheden behoort de komende 6 weken. Sipadan is just de reden dat we deze locatie hadden uitgekozen, dat was dus even een flinke teleurstelling. Eén positieve noot, het zicht was op dit moment slecht op Sipadan (2-5 meter).
Maandag 10 augustus, Semporna
Wederom een vroege start. De duiken voor vandaag waren: onderwaterfotografie, navigatie en aan het eind van de dag een nachtduik. De camera van de duikschool bleek kaspot, dus had onze instructeur zijn camera meegenomen, maar toen we eenmaal in het water lagen bleek dat hij vergeten was de geheugenkaart erin te steken. Gelukkig was er nog een derde optie, de camera van een andere instructeur. Onderwater bleek ook deze niet te goed te functioneren.... Driedubbel pech dus! Op de irritante chinezen die ook in de groep zaten na, was de duik verder prima. Na de middagpauze startte de tweede duik, met aan het einde de navigatie oefening, in een vierkant zwemmen op compas. Het was behoorlijk troebel, dus we konden niet spieken! De eerste keer ging nog moeizaam, maar de tweede vlekkeloos. Ondanks de nachtduik later op de dag, kregen we de mogelijkheid om gratis nog een extra duik te maken, nu zonder oefeningen. Het bleek ook meteen de mooiste duik van allemaal, met vooral veel vissen. Zoals gezegd, beeindigde we onze cursus met een nachtduik. Ondanks dat we, op veel zee egels en enkele slapende vissen na, niet veel gezien hebben, was het wel een bijzondere ervaring, met alleen een paar zaklampen die het licht verzorgen en om in het donker naar benden te zakken.
Dinsdag 11 augustus, Semporna -> Sepilok
Met de nieuwe diplomas op zak, vertrokken we met de bus vanuit Semporna naar Sepilok, bekend om z’n oerang oetang rehabilitatiecentrum. Na eerst bij het verkeerde bushalte te hebben gestaan (locals zeiden dat het de juiste was, maar na openen van het loket was dat toch niet het geval) hadden we uiteindelijk de juiste bus. Na ongeveer 4,5 uur werden we op de kruising met de weg naar de opvang gedropt. Helaas was dat nog 2,5 km lopen, dat is in de hitte bepakt en bezakt toch wat minder leuk, maar het geluk was aan onze zijde, er reed een auto van het jungle resort voorbij (wat we hadden uitgekozen als optie 1), deze stopte en controleerde meteen of er plaats was. Dit was gelukkig het geval. Aangekomen hebben we ons opgefrist in de kamer en zijn we wat gaan eten. ’s Middags even geslapen om bij te komen en de rest van de dag gebruikt om een beetje te relaxen. Ondertussen begrepen we wel dat de kamer maar voor 1 nacht was en we de volgende dag naar een dorm moesten en tevens dat de toers naar de Kinabatanga rivier volledig volgeboekt waren voor de komende dagen en er in de nabije omgeving ook geen bank was terwijl wij aardig door ons Maleisisch geld heen waren.... Het zat ff niet mee....
Woensdag 12 augustus, Sepilok
De dag redelijk vroeg gestart om op tijd te zijn voor de ochtend voeding van de oerang oetangs in het rehabilitatiecentrum. Benieuwd of we de oerang oetangs zouden gaan zien, gisteren hoorden we mensen die ze helemaal niet gezien hadden. Maar nadat gisteren alles niet lukte zoals wij dat graag wilden, was vandaag onze ‘lucky day’. Nadat eerst een macaque aap naar voren kwam, volgden snel 2 jonge oerang oetangs en even later ook een moeder met kind. Erg schattig, vooral de kleintjes maakten er echt een show van. Na de voeding zijn we de ‘Birdtrail” gaan volgen. Een wandeling van 2,5 km. Niet echt spectaculair, maar wel een mooie omgeving. Helaas bleek aan het eind van de trail de birdwatch tower zelf afgesloten. Terug gekomen in het hotel, waren we net klaar met het verhuizen van de spullen naar de dorm toen bleek dat onze oude kamer toch vrij kwam.... jippie! Na de lunch kregen we van de receptioniste nog een tip voor een mogelijkheid tot de trip die we graag wilden doen. En wat bleek.... 2 plekjes geregeld. Hield wel in dat we na de 2e oerang oetand voedertijd naar Sandakan (25 km van Sepilok) moesten om te betalen, maar ala. Bovendien een goede mogelijkheid om weer wat geld te pinnen, we hadden al wat van de gekregen dollars moeten wisselen om te kunnen betalen (bedankt familie!). Hoewel de groep oerang oetangs ’s middags groter was, bleef de ochtendsessie het leukst. Na de voeding met de laatste lokale bus naar Sandakan gegaan om te betalen voor de trip van de volgende dag. Zeker geen bijzondere stad, maar het leek iets beter dan Semporna. Met de taxi weer terug. Wat opvallend is, is dat men erg vlaglievend is. Huizen, auto´s, bussen en taxi´s zijn veelal mooi gepimpt met allemaal vlaggetjes van het land en de regio.
Donderdag 13 augustus, Sepilok -> Kinabatangan rivier
We hebben een heerlijke rustige ochtend gehad aangezien onze trip pas rond 1 uur zou beginnen. Tevens de bustickets van Sepilok naar KK geregeld voor na terugkomst. Rond kwart over 1 werden we opgehaald met 2 autos om ons naar het guesthouse aan de Kinabatangan rivier te brengen. Aangekomen bleek dat het guesthouse vol was en we voor 1 nacht in een homestay zouden verblijven. Wij samen met 2 Italiaansen. Wel kregen we 30 RM/pp retour voor het ongemak. De homestay was op zich prima, alleen jammer dat het contact met de familie minimaal was. We kregen de indruk dat zij net zo verrast waren als wij..... (uit nog wat ervaringen later blijkt dat de man in charge een geheugen heeft van een zeef en de indruk wekt continu aan 1 van de wilde paddos te zitten, zo is ons 15x gevraagd hoeveel nachten we bleven en 10x van welk hotel we kwamen en dit was alleen nog maar aan ons!). Na wat spullen gedropt te hebben begon de eerste boottrip. Al snel bogen we af van de hoofdrivier en doken we een zijtak in. Hier hebben we heel veel Probiscuos monkeys (het mannetje heeft een grote..............neus, neusaap dus ;-)), Macaque apen, leguaan, vogels en een giftige slang gezien. Na terugkomst snel gegeten en nog wat na gekletst met de 4 andere Nederlanders in het guesthouse.
Vrijdag 14 augustus, Kinabatangan rivier
Vroeg opgestaan voor de ochtend boottrip, na een zeer slechte nacht. Onze Italiaanse buren dacht dat het nodig was om ons ook op de hoogte te houden van hun belevenissen door de papiermache muren. De ochtend boottrip bestond uit varen naar Oxbow lake (dankt zijn naam aan de vorm van de hoorns van de os) en vandaar een trekking van ongeveer een uur te doen rond het meer. Het is mooi om de geluiden van de beginnende activiteit rondom het meer te horen. Helaas verder geen dieren gezien behalve een hoop hele grote bloedzuigers die we om de haverklap van onszelf af moesten halen. Na de trekking met de boot terug, waarna we onze spullen pakten en introkken in het guesthouse. Vervolgens een ontbijtje genuttigd en ´vrij´ geweest tot 15.30 voor de middagtocht. Deze tocht was echt fantastisch. 2 kuddes Borneo pigmee olifanten (het type in Borneo is klein van stuk, tussen de 2 en de 2,5 meter), een aantal neushoornvogels, veel neusapen, veel Macaque, zilverrugapen, en als klap op de vuurpijl een wilde oerang oetang wat erg weinig schijnt voor te komen. Deze zat ons vanuit z’n nest bovenin de boom te bekijken. Geweldig! Na het avondeten restte nog 1 boottrip, de nacht rondvaart. Normaal gesproken zou dit een nachtwandeling zijn, maar doordat er giftige slangen in de omgeving actief waren is dit verschoven naar een boottrip. Tijdens de trip kregen we vleermuizen, een kleine krokodil, een king fisher vogel, 2 actieve civets in een boom (dit beest lijkt op een kruizing tussen een wezel en een kat) nog wat andere mooie gekleurde vogeltjes en heel veel prachtige felle sterren te zien. Net als in Marokko in de woestijn is het ontzettend mooi om de enorme hoeveelheid sterren te zien zonder omgevingslicht.
Zaterdag 15 augustus, Kinabatangan rivier -> Mt. Kinabalu
Tussen de bedrijven door was het vrijdags alsnog gelukt een verblijfplaats (Rose cabin) te vinden bij Mt. Kinabalo NP en dat zou dus onze volgende bestemming worden. Terug in het jungle resort in Sepilok gebruik gemaakt van de extra tijd die we hadden (ruim 3 uur voordat we de bus ingingen) om te zwemmen en wat te lunchen. Daarna begon de 4,5 uur durende prima busrit naar Mt. Kinabalu waar we voor ons hotel werden afgezet. Vooraf was nog niet bekend of we een dorm hadden of een kamer. Dit bleek gelukkig een kamer te zijn met een fantastisch uitzicht op de berg. De was uitgezocht, gegeten en gaan slapen.
Zondag 16 augustus, Mt. Kinabalau
We vroegen ons gisteren af waarom er een deken op ons bed lag terwijl de kamer zelf best warm was, maar daar kwamen we s nachts gauw achter. Wat was het kkkkoud! Gelukkig maakte het mooie uitzicht op de bergtoppen van de Mount Kinabalu vanuit onze kamer een hoop goed. De warme douche was dan ook erg welkom en na het ontbijt zijn we naar de ingang van Mt Kinabalu NP gelopen. Bij de ingang een wandelkaart gehaald. Aangezien de klim naar de top al volgeboekt zat hebben we besloten ons te beperken tot de trails in het park zelf. Bij een restaurantje hadden we een meeneem lunch gescoord en daarna zijn we op pad gegaan. Er lopen diverse trails in elkaar over door de jungle en je ziet vooral een grote diversiteit aan planten en begroeiingen, bloemen, riviertjes, vogels, kevers en een grote zwarte eekhoorn. We hebben er dan ook een aantal gecombineerd en hebben zo toch aardig wat gelopen. Op 3 kwart van de eerste kregen we nog een enorme tropische stortbui over ons heen, en konden we het ergste gelukkig tegenhouden dankzij de etos emergency poncho :-) verder is het gelukkig droog gebleven tot het eind van de dag. De bergtoppen hebben eigenlijk de hele dag in de wolken gezeten, daar hebben we verder niet veel van gezien. Met een minibusje terug naar het hotel waar we de rest van de avond lekker gerelaxed hebben en een filmpje gekeken.
Maandag 17 augustus Mt Kinabalu
Na wederom een koude nacht ontbijt en lunch geregeld en naar het park gelopen. Vandaag wilden we de Liwagu trail lopen, 6 km lang en 2,5 km omhoog. Het duurde alleen even voordat we de trail hadden gevonden (over het juiste pad lagen allerlei grote buizen en het bord ontbrak) waardoor we er al een aantal km op hadden zitten tot we op de juiste trail belandden. De Liwagu trail loopt langs de gelijknamige rivier en was erg mooi om te lopen. Diverse klim en daalmomenten, kruizingen met de rivier, vogels en vlinders in allerlei mooie kleuren. Halverwege op een bruggetje geluncht. Tegen het einde van de trail zag je de wolken het woud inkomen en de lucht grijzer worden... De laatste 1,5 km was een flinke klim alleen maar omhoog en eenmaal boven werden we beloond met een tropische stort en onweersbui, binnen de kortste keren waren we, ondanks de emergy poncho, doorweekt en hebben we maar een taxi opgezocht ipv nog verder naar het uitkijkpunt te lopen. Waarschijnlijk viel er nu toch niet veel te zien. Erg jammer, maar niks aan te doen. Vanuit onze kamer zagen we de wolken om de top langzaam wegtrekken en zie je overal watervalletjes en stroompjes over de rotsen van de berg heenlopen. Het blijft rommelen en regenen. Als we koud en nat een warme douche willen nemen, blijkt deze niet te werken... Oorzaak: waterdruk weg doordat de watertank leegwas... Interessant hoe die leeg kan zijn na zo’n stortbui?! Tussendoor is het even droog geweest, maar de rest van de avond heeft het gegoten!
Dinsdag 18 augustus Mt Kinabalu -> Kota Kinabalu -> Jakarta
Onze laatste dag in Maleisie! ’s Ochtends hebben we onze spullen in het hotel gestald om richting de hot springs te gaan in Poring, op ongeveer 50 km. Vanaf het hotel hadden we al snel een bus naar Ranau en eenmaal daar werden we al aangesproken door een taxi chauffeur of we naar de hot springs wilden, geregeld dus! Onderweg kwamen we langs een plek waar een Rafflesia flower in bloei stond. Dit is de nationale bloem van Maleisie. Dit schijnt nogal bijzonder te zijn: deze bloem bloeit 1 keer per 5/6 jaar en bloeit maar 1 / 2 dagen lang. Hij kan tot 1 meter in doorsnede worden en de bloemen groeien alleen in Borneo en Sumatra en komen zelden voor. Uiteraard een kijkje genomen. De rest van de ochtend doorgebracht in en rond de hotsprings. We hebben een canopy walk gedaan (een wandeling over hangbruggen op 30 m boven het oerwoud) naar de waterval gelopen en verder gepoedeld in de badjes en het zwembad. Onze taxichauffeur stond ons op de afgesproken tijd op te wachten om terug te gaan. Halverwege kwamen we de bus tegen naar Kota Kinabalu. De chauffeur had geregeld dat we meekonden, deze bus zat vol, maar over 10 minuten zou er nog 1 komen.... Wat er ook kwam geen bus dus. En wij zaten aardig in de middle of nowhere. Geprobeerd wat busjes aan te houden en na een tijdje lukte dat. We konden in ieder geval meerijden tot Ranau, alwaar we overgestapt zijn op een mini busje naar Kota Kinabalu. Dit busje (vol met andere passagiers) reed zelfs de oprit van ons hotel op zodat we ook onze bagage de bus in konden doen. Prima geregeld. Na zon 3 uurtjes hobbelen waren we in de stad en hebben we meteen een taxi genomen naar het vliegveld. Straks vliegen we naar Jakarta, waar inmiddels de ouders en zus van Mariska al zijn.
Een aantal fotos staan in het album Borneo / Maleisie.
Bedankt voor jullie leuke en lieve reacties, berichtjes en mailtjes; het is leuk om zo ver van huis iets van t thuisfront te horen!
Op naar Indonesie!
Liefs, Arjan en Mariska
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
