De datumgrens over naar Tahiti en Moorea
Door: Arjan & Mariska
Blijf op de hoogte en volg Mariska & Arjan
25 Oktober 2009 | Frans Polynesië, Papeete
Vanuit Nieuw Zeeland vliegen we naar Paaseiland, maar eerst hebben we nog een tussenstop op Tahiti, het vliegtuig vanaf hier naar Chili gaat maar 1 keer per week.... Niet heel vervelend dus. De eilanden in Frans Polynesië zijn ontzettend mooi: groene bergen/vulkanen, knalblauwe zee, mooie onderwaterwereld, witte stranden, zon... Wat wil een mens nog meer? Het antwoord hierop is een grote gevulde portemonnee.. Dat is de keerzijde, de eilanden zijn net zo duur als ze mooi zijn en niet echt berekend op backpackers. Evengoed hebben we 3 mooie dagen hier.
22 oktober 2009 Papeete Tahiti
4,5 uur later en een dag vroeger (jawel, we zijn de datumgrens gepasseerd en krijgen een dag kado.) landen we op Papeete in Tahiti, waar we ontvangen worden door een bandje en dames die bloemetjes uit delen Aangezien wij en geen plan en geen gids over Tahiti hebben, moeten we de nodige informatie zien te vinden op het vliegveld. Dit is nog lang zo makkelijk niet. Terwijl Arjan op zoek gaat naar iemand die wat informatie kan geven, raakt Mariska in gesprek met 2 engelsen die teruggaan en net 3 weken achter de rug hebben. Met de boekjes die Arjan heeft gekregen en de info van de engelsen besluiten we met de taxi naar Papeete stad te gaan en de volgende ochtend door met de ferry naar Moorea. Nu kunnen wij in 3 dagen (we hebben op Tahiti een tussenstop op weg naar Paaseiland, de vlucht gaat maar 1 keer per week) en met beperkt budget ook niet zo heel veel doen, maar zon zee en strand zijn wel welkom. We waren er al op voorbereid dat Frans Polynesie erg duur is, maar schrokken evengoed nog erg van alle kosten. De lokale bus op dit tijdstip werd ons afgeraden (’s avonds laat en de bussen zijn aan alle kanten open waardoor de kans op overvallen en beroving erg groot is) en zo moesten we voor de taxi al het dubbele betalen dan ons verteld was en hoe we het ook probeerden; eronder kwamen we niet. Zucht, weinig keuze dus. Bij het hotel aangekomen was de prijs ook ineens bijna 2 keer zo duur als Arjan vooraf gehoord had van de baas (vanaf het vliegveld gebeld) wat resulteerde in een discussie met de receptie en een telefoontje naar de baas, waardoor we uiteindelijk toch een stuk minder hoefden te betalen, maar evengoed nog duur voor wat we kregen.
23 oktober, Papeete (Tahiti) -> Moorea
Na een douche en het ontbijt lopen we bepakt en bezakt naar de haven waar we om 10.15 uur de ferry hebben naar Moorea. Die vertrekt prima op tijd en na een ruim uur leggen we aan in de haven van Moorea. Via via hadden we gehoord dat Motel Albert redelijk betaalbaar was. Dit motel ligt in de Cook baai, zo’n 12 km van de haven af. De baai is omringd door hoge bergen, of eigenlijk de resanten van de kraterwand: Mooreo is een vulkanisch eiland. De taxi vraagt weer absurd hoge prijzen en aangezien er deze keer wel een alternatief is (de lokale bus), laten we de taxi voor wat hij is. Echter vertrekt de bus pas zo’n 1,5 uur later, dus gebruiken we de tijd maar nuttig door een broodje te eten bij de haven. De bus stopt overal waar de mensen willen dat hij stopt, zo ook voor ons motel. Ondanks dat we niet gereserveerd hebben, hebben we gelukkig nog een plekje. Het is een klein appartementje, met eigen badkamer, warm water, keukentje, woon, slaap en eetgedeelte. En dat voor net zo veel geld als we gisteren moesten betalen voor een kamer met gedeelde faciliteiten. Bij een supermarkt zo’n half uur lopen doen we de nodige inkopen: zelf koken bespaart weer wat centjes. Helaas komen we er ook achter dat de mooie stranden aan de andere kant van het eiland liggen, evenals het startpunt van toers en de duikscholen. Als we bellen voor de walvis/dolfijnen/snorkeltoer die gehouden wordt door Micael Poole, documentaire maker voor National Geographic, blijkt deze sinds kort niet meer op zondag te gaan, maar op maandag en dan zijn we alweer op weg. Dat houdt op dus. De duikscholen zijn ook al gesloten als wij bellen en aangezien we alleen morgen kunnen duiken (ivm vliegen de dag erna) is het nog even de vraag of dat dus gaat lukken. Ook de betaalbare hotels aan die kant van het eiland blijken na een telefoontje allemaal vol, dus bekijken we het maar zo: we zijn op Moorea en hebben een leuke slaapplek. Naar de stranden gaan we wel met de bus.Tijd en plaats is nog een vraagteken; er gaan wel enkele bussen, maar er zijn nergens busschema’s. Bij navraag denkt men zo rond 7.00 uur s ochtends dus we zullen zien! Hopelijk zijn we voor de eerste duik (7.45 uur) bij een duikschool en kunnen we nog mee. Zo niet, dan ploffen we op een mooi strand neer. Dat is ook weer zoiets: eigenlijk is al het strand publiek toegankelijk, maar er zijn maar 2 stranden echt ‘publiek’ de rest is volgebouwd met luxe resorts waar je dan doorheen moet lopen en waarvan je dan ook geen gebruik mag maken van hun faciliteiten.
23 oktober, Moorea
We staan vroeg op om de bus van 7 uur te pakken richting de duikschool. Alhoewel we er al om 6.45 uur staan, is er om 7.20 uur nog geen bus geweest en beginnen we te vrezen dat er geen bus komt en het duiken dus vandaag niet gaat lukken. We besluiten bij iedere passerende auto maar de duim omhoog te steken in de hoop dat er ééntje stopt. En warempel, 5 minuten later stopt een jong stel (het meisje van Moorea, de jongen van Hawaii en ze waren net een aantal dagen terug uit Spanje!), nog geen kwartier later staan we voor het Hilton, waar een van de duikscholen zit. Aangezien de prijs voor 2 duiken bijna overal hetzelfde is, en dit de eerste is op de route en wij aan de late kant zijn gaan we eerst hier even checken wat de mogelijkheden zijn. We bedanken voor de lift en vragen naar de duikschool. Deze zit aan het water in één van de Hilton gebouwen. Een zeer fraai hotel met prachtig strand en van die mooie bungalows boven het water (700-900 euro per nacht, klein beetje boven budget....). Aangekomen bij de duikschool is er gelukkig plek voor ons en we schrijven ons in. Na een bakkie koffie kunnen we op de boot naar de 1e duiklocatie. Al voor we het water ingaan zijn de black tip reefsharks om onze boot aan het cirkelen, heel gaaf! In het water is het zicht fantastisch en al snel komt er ook 3 lemon sharks de hoek om (2,5 tot 3 m lang!), daarnaast spotten we een schilpad onder een rots, een moray eel, een lion fish en vele andere vissen. Hoewel het koraal hier niet zo mooi is, is het zicht enorm goed en de hoeveelheid aan gekleurde vis groot. Na nog net geen uur komen we weer boven, beiden enthousiast over wat we gezien hebben. De 2e duik gaat naar een locatie iets verder langs het rif. Ook hier weer spotten we veel haaien, een grote zwemmende schildpad en ook een hele grote moray eel. Na afrekenen voor het duiken (we hebben deze keer mazzel en betalen om onduidelijke reden een special price; 2000 cfp, ong. 17 euro, pp onder de prijs van de anderen) besluiten we te lunchen bij het Hilton. Hoewel prijzig is het erg lekker en een goed excuus om vervolgens op het mooie witte zandstrand wat bij het Hilton hoort neer te ploffen. Hier genieten we de rest van de dag van de blauwe zee, de zon en het mooie strand. Op de terugweg wederom geen bus, maar in plaats van te liften lopen we terug langs de Cook Baai naar ons hotel (ongeveer 1,5 uur). Moe maar voldaan vallen we in een diepe slaap.
25 oktober, Moorea -> Papeete (Tahiti)
Gezien de ontzettend slechte busverbindingen op het eiland (lees: onbekend aantal bussen en geen tijdschema), het feit dat het zondag is (nog minder bussen), het feit dat de taxi’s nog steeds achterlijk duur zijn en het feit dat we pas rond 18.45 de snelle ferry terug nemen naar Tahiti (nog een hele dag tot onze beschikking hebben en dus ook een opslag nodig hebben voor onze tassen), huren we een auto voor 8 uur. Ja je leest het goed niet voor een dag (à 110 euro voor 24 uur, maar voor 8 uur à 80 euro.) En nee, geen mercedes voor dit belachelijk hoge bedrag, maar een simpele maar prettige Hyundai Getz. We laden de auto in en rijden eerst naar een mooi uitzichtpunt in het midden van het eiland. Door de hoogte is het contrast tussen de resten van een vulkanische krater en de ontzettend blauwe zee goed zichtbaar. Daarna rijden we door naar de westkust, waar we ook lunchen. We vervolgen de reis om het eiland en besluiten verder te zonnen op het publieke strand in de buurt van de luchthaven. Ook hier is weer een groot resort te vinden, maar volgens de wet is het strand openbaar en ben je dus vrij om hier te gaan liggen, wat wij dan ook doen. Je bent niet vrij de faciliteiten van het hotel te gebruiken, wat wij dus wel doen (even een snelle douche op het strand voor we het vliegtuig ingaan) De dag vliegt om en rond 6 uur leveren we de auto in. De ferry vertrekt niet veel later en eenmaal aangekomen in de haven van Tahiti hebben we nu meer mazzel met de bussen (eigenlijk een vrachtwagen met een laadbak met stoeltjes achter de cabine). We staan net langs de kant van de weg als de bus (“Le truck”) voorbij komt. We duiken erin en negeren onderweg de dronken francaise die onbegrijpelijk tegen ons aan lapzwanst. 20 minuten later zijn we op de luchthaven. Hier begint het lange wachten; onze vlucht gaat pas 5 uur later. Bij de incheckbalie ontmoeten we nog een Nederlandse, Ellena, die dezelfde kant opgaat als wij en waarmee we nog even een biertje drinken voor de vlucht gaat.Op naar Zuid Amerika met als eerste stop het bijzondere en zeer afgelegen Paaseiland!
Liefs, Arjan en Mariska
22 oktober 2009 Papeete Tahiti
4,5 uur later en een dag vroeger (jawel, we zijn de datumgrens gepasseerd en krijgen een dag kado.) landen we op Papeete in Tahiti, waar we ontvangen worden door een bandje en dames die bloemetjes uit delen Aangezien wij en geen plan en geen gids over Tahiti hebben, moeten we de nodige informatie zien te vinden op het vliegveld. Dit is nog lang zo makkelijk niet. Terwijl Arjan op zoek gaat naar iemand die wat informatie kan geven, raakt Mariska in gesprek met 2 engelsen die teruggaan en net 3 weken achter de rug hebben. Met de boekjes die Arjan heeft gekregen en de info van de engelsen besluiten we met de taxi naar Papeete stad te gaan en de volgende ochtend door met de ferry naar Moorea. Nu kunnen wij in 3 dagen (we hebben op Tahiti een tussenstop op weg naar Paaseiland, de vlucht gaat maar 1 keer per week) en met beperkt budget ook niet zo heel veel doen, maar zon zee en strand zijn wel welkom. We waren er al op voorbereid dat Frans Polynesie erg duur is, maar schrokken evengoed nog erg van alle kosten. De lokale bus op dit tijdstip werd ons afgeraden (’s avonds laat en de bussen zijn aan alle kanten open waardoor de kans op overvallen en beroving erg groot is) en zo moesten we voor de taxi al het dubbele betalen dan ons verteld was en hoe we het ook probeerden; eronder kwamen we niet. Zucht, weinig keuze dus. Bij het hotel aangekomen was de prijs ook ineens bijna 2 keer zo duur als Arjan vooraf gehoord had van de baas (vanaf het vliegveld gebeld) wat resulteerde in een discussie met de receptie en een telefoontje naar de baas, waardoor we uiteindelijk toch een stuk minder hoefden te betalen, maar evengoed nog duur voor wat we kregen.
23 oktober, Papeete (Tahiti) -> Moorea
Na een douche en het ontbijt lopen we bepakt en bezakt naar de haven waar we om 10.15 uur de ferry hebben naar Moorea. Die vertrekt prima op tijd en na een ruim uur leggen we aan in de haven van Moorea. Via via hadden we gehoord dat Motel Albert redelijk betaalbaar was. Dit motel ligt in de Cook baai, zo’n 12 km van de haven af. De baai is omringd door hoge bergen, of eigenlijk de resanten van de kraterwand: Mooreo is een vulkanisch eiland. De taxi vraagt weer absurd hoge prijzen en aangezien er deze keer wel een alternatief is (de lokale bus), laten we de taxi voor wat hij is. Echter vertrekt de bus pas zo’n 1,5 uur later, dus gebruiken we de tijd maar nuttig door een broodje te eten bij de haven. De bus stopt overal waar de mensen willen dat hij stopt, zo ook voor ons motel. Ondanks dat we niet gereserveerd hebben, hebben we gelukkig nog een plekje. Het is een klein appartementje, met eigen badkamer, warm water, keukentje, woon, slaap en eetgedeelte. En dat voor net zo veel geld als we gisteren moesten betalen voor een kamer met gedeelde faciliteiten. Bij een supermarkt zo’n half uur lopen doen we de nodige inkopen: zelf koken bespaart weer wat centjes. Helaas komen we er ook achter dat de mooie stranden aan de andere kant van het eiland liggen, evenals het startpunt van toers en de duikscholen. Als we bellen voor de walvis/dolfijnen/snorkeltoer die gehouden wordt door Micael Poole, documentaire maker voor National Geographic, blijkt deze sinds kort niet meer op zondag te gaan, maar op maandag en dan zijn we alweer op weg. Dat houdt op dus. De duikscholen zijn ook al gesloten als wij bellen en aangezien we alleen morgen kunnen duiken (ivm vliegen de dag erna) is het nog even de vraag of dat dus gaat lukken. Ook de betaalbare hotels aan die kant van het eiland blijken na een telefoontje allemaal vol, dus bekijken we het maar zo: we zijn op Moorea en hebben een leuke slaapplek. Naar de stranden gaan we wel met de bus.Tijd en plaats is nog een vraagteken; er gaan wel enkele bussen, maar er zijn nergens busschema’s. Bij navraag denkt men zo rond 7.00 uur s ochtends dus we zullen zien! Hopelijk zijn we voor de eerste duik (7.45 uur) bij een duikschool en kunnen we nog mee. Zo niet, dan ploffen we op een mooi strand neer. Dat is ook weer zoiets: eigenlijk is al het strand publiek toegankelijk, maar er zijn maar 2 stranden echt ‘publiek’ de rest is volgebouwd met luxe resorts waar je dan doorheen moet lopen en waarvan je dan ook geen gebruik mag maken van hun faciliteiten.
23 oktober, Moorea
We staan vroeg op om de bus van 7 uur te pakken richting de duikschool. Alhoewel we er al om 6.45 uur staan, is er om 7.20 uur nog geen bus geweest en beginnen we te vrezen dat er geen bus komt en het duiken dus vandaag niet gaat lukken. We besluiten bij iedere passerende auto maar de duim omhoog te steken in de hoop dat er ééntje stopt. En warempel, 5 minuten later stopt een jong stel (het meisje van Moorea, de jongen van Hawaii en ze waren net een aantal dagen terug uit Spanje!), nog geen kwartier later staan we voor het Hilton, waar een van de duikscholen zit. Aangezien de prijs voor 2 duiken bijna overal hetzelfde is, en dit de eerste is op de route en wij aan de late kant zijn gaan we eerst hier even checken wat de mogelijkheden zijn. We bedanken voor de lift en vragen naar de duikschool. Deze zit aan het water in één van de Hilton gebouwen. Een zeer fraai hotel met prachtig strand en van die mooie bungalows boven het water (700-900 euro per nacht, klein beetje boven budget....). Aangekomen bij de duikschool is er gelukkig plek voor ons en we schrijven ons in. Na een bakkie koffie kunnen we op de boot naar de 1e duiklocatie. Al voor we het water ingaan zijn de black tip reefsharks om onze boot aan het cirkelen, heel gaaf! In het water is het zicht fantastisch en al snel komt er ook 3 lemon sharks de hoek om (2,5 tot 3 m lang!), daarnaast spotten we een schilpad onder een rots, een moray eel, een lion fish en vele andere vissen. Hoewel het koraal hier niet zo mooi is, is het zicht enorm goed en de hoeveelheid aan gekleurde vis groot. Na nog net geen uur komen we weer boven, beiden enthousiast over wat we gezien hebben. De 2e duik gaat naar een locatie iets verder langs het rif. Ook hier weer spotten we veel haaien, een grote zwemmende schildpad en ook een hele grote moray eel. Na afrekenen voor het duiken (we hebben deze keer mazzel en betalen om onduidelijke reden een special price; 2000 cfp, ong. 17 euro, pp onder de prijs van de anderen) besluiten we te lunchen bij het Hilton. Hoewel prijzig is het erg lekker en een goed excuus om vervolgens op het mooie witte zandstrand wat bij het Hilton hoort neer te ploffen. Hier genieten we de rest van de dag van de blauwe zee, de zon en het mooie strand. Op de terugweg wederom geen bus, maar in plaats van te liften lopen we terug langs de Cook Baai naar ons hotel (ongeveer 1,5 uur). Moe maar voldaan vallen we in een diepe slaap.
25 oktober, Moorea -> Papeete (Tahiti)
Gezien de ontzettend slechte busverbindingen op het eiland (lees: onbekend aantal bussen en geen tijdschema), het feit dat het zondag is (nog minder bussen), het feit dat de taxi’s nog steeds achterlijk duur zijn en het feit dat we pas rond 18.45 de snelle ferry terug nemen naar Tahiti (nog een hele dag tot onze beschikking hebben en dus ook een opslag nodig hebben voor onze tassen), huren we een auto voor 8 uur. Ja je leest het goed niet voor een dag (à 110 euro voor 24 uur, maar voor 8 uur à 80 euro.) En nee, geen mercedes voor dit belachelijk hoge bedrag, maar een simpele maar prettige Hyundai Getz. We laden de auto in en rijden eerst naar een mooi uitzichtpunt in het midden van het eiland. Door de hoogte is het contrast tussen de resten van een vulkanische krater en de ontzettend blauwe zee goed zichtbaar. Daarna rijden we door naar de westkust, waar we ook lunchen. We vervolgen de reis om het eiland en besluiten verder te zonnen op het publieke strand in de buurt van de luchthaven. Ook hier is weer een groot resort te vinden, maar volgens de wet is het strand openbaar en ben je dus vrij om hier te gaan liggen, wat wij dan ook doen. Je bent niet vrij de faciliteiten van het hotel te gebruiken, wat wij dus wel doen (even een snelle douche op het strand voor we het vliegtuig ingaan) De dag vliegt om en rond 6 uur leveren we de auto in. De ferry vertrekt niet veel later en eenmaal aangekomen in de haven van Tahiti hebben we nu meer mazzel met de bussen (eigenlijk een vrachtwagen met een laadbak met stoeltjes achter de cabine). We staan net langs de kant van de weg als de bus (“Le truck”) voorbij komt. We duiken erin en negeren onderweg de dronken francaise die onbegrijpelijk tegen ons aan lapzwanst. 20 minuten later zijn we op de luchthaven. Hier begint het lange wachten; onze vlucht gaat pas 5 uur later. Bij de incheckbalie ontmoeten we nog een Nederlandse, Ellena, die dezelfde kant opgaat als wij en waarmee we nog even een biertje drinken voor de vlucht gaat.Op naar Zuid Amerika met als eerste stop het bijzondere en zeer afgelegen Paaseiland!
Liefs, Arjan en Mariska
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
