Fiji time!
Door: Arjan & Mariska
Blijf op de hoogte en volg Mariska & Arjan
29 September 2009 | Fiji, Nadi
Bula allemaal!
De afgelopen 12 dagen hebben we kunnen genieten van het vriendelijke en relaxte Fiji! Fiji bestaat uit een groot aantal eilandengroepen. Wij hebben 12 dagen en brengen deze door op het hoofdeiland, Viti Levu, en op een aantal kleine eilanden van de Yasawa eilandengroep. Zoals jullie in het laatste verslag hebben kunnen lezen hebben we problemen met de onderhuur van ons huisje, hier zijn we dan ook de eerste dagen op Fiji druk mee. Echter hebben we tijdens onze eilandhoptocht naar de Yasawa groep geen internet en geen telefoonbereik. De mensen zijn allemaal zo relaxed en vriendelijk, waardoor het uberhaupt al moeilijk is om te stressen. Hierdoor kunnen we alles even heerlijk loslaten en kunnen we gaan genieten van “some real Fiji time!”
18 september, Sydney -> Nadi, Fiji
Om 10 uur checken we uit het hotel in Sydney en pakken we de metro naar de luchthaven. Ongeveer een uur later zijn we ingecheckt en in afwachting van de vlucht naar Nadi, de 2e stad van Fiji. Met een kleine vertraging vertrekken we. Het cabinepersoneel is oprecht vriendelijk, draagt de welbekende hawai blouches en heet ons welkom met een hartelijk “Bula!”. Opvallend is dat zowel de mannen als vrouwen vrij lang en fors zijn. We landen 3, 5 uur later na een voorspoedige vlucht op de luchthaven van Nadi. Ook hier hebben ze weer een bord met hotels en een gratis telefoon erbij, dus hotelletje uitgezocht aan de zee in Nadi en met de taxi erheen gegaan. Vriendelijke ontvangst en niks mis met de kamer. Het terras/restaurant en zwembad kijken uit op de zee. Het strand is echter gewoon lichtbruin en we vonden het, tegen verwachting in, koud! Het bleek geregend te hebben de afgelopen dagen en de locals zelf vonden het ook koud. Nog een heerlijk hapje gegeten en de email binnen gehaald voor we zijn gaan slapen. Van de huiseigenaren kregen we bericht terug dat ze akkoord willen gaan met een andere huurder, mits zij kennis gemaakt hebben en goedkeuring gegeven. Dat is al heel erg fijn. Meteen de huurders gesmst en gemaild of ze zsm contact kunnen leggen met de eigenaren om een en ander af te stemmen.
19 september, Nadi, Fiji
Deze ochtend eerst uitgeslapen. Waar Arjan zich weer wat beter voelde, kreeg Maris nu dezelfde verschijnselen: hoofdpijn, keelpijn, verkouden. Na een rustige start met de lokale bus naar Nadi town gegaan. Ritje van een klein kwartiertje in een rammelbus met open ramen en 3 persoonsbankjes.Het kantoortje van Awesome adventures, waar wij een boottrip wilden boeken, was inmiddels verhuisd naar de haven. Geen zin om daar heen te gaan dus de tour uiteindelijk geboekt bij een reisbureautje hier in ‘t stadje en ook nog eens 5 % korting gekregen. Er staat nog een indische hindoetempel, zeer kleurrijk, waar we nog even langsgelopen zijn en verder wat winkeltjes bekeken en het weblog up to date kunnen maken. Helaas nog steeds geen bericht /terugkoppeling van de huurders, wat wel vervelend is, want zo kunnen we geen verdere stappen nemen. Een tijdsverschil van 10 uur maakt het er ook niet makkelijker op. We hebben onze eilandhop toer in de planning al naar achteren verplaatst omdat er daar geen internet en mogelijk ook geen telefoonbereik is en waar we nu zitten wel. We gaan met de loklae bus weer terug en als we recht op het strand afrijden vragen we ons af waar de bus in hemelsnaam heengaat.... Hij rijdt gewoon het strand op! Haha. Verder besloten om, nu we hier toch nog een paar dagen zijn, een auto te huren voor 2 dagen en langs de zuidkust, de coralcoast, te rijden. De auto is met een telefoontje geregeld en kost maar weinig. We reserveren de kamer voor de 21e en geven meteen de was af die we de 21e weer zullen oppikken. Nog een heerlijke maaltijd genuttigd voor onze kaarsjes echt opgebrand waren.
20 september 2009, Fiji, Nadi - Korolevu
Na een heerlijke nacht stond om 9.00 uur s ochtends de auto keurig voor de deur. Na het uitchecken op pad gegaan. Links rijden went erg snel. We hebben het plan om naar Momi bay te rijden, maar blijkbaar hebben we een afslag gemist, want de eerste afslag die wij zien gaat naar Natadola. We nemen deze afslag en komen na een tijdje op een zandweg uit, heuveltje op, heuveltje af... Hmmm. Natadola stond toch als een grote plaats en aan de verharde weg op de kaart. De weg eindigt bij het water en een dorpje, je kan nog wel door het water heen naar een ander dorpje, maar daar wagen we ons niet aan in onze gewone toyota. Er is echt geen mens te zien; het is zondag, iedereen zit in de kerk. We lopen het strand op wat echt schitterend is. Dit is wat we van Fiji verwacht hadden. Blauwe zee, groene bomen, wit strand, strakblauwe lucht en zon. We zetten de auto aan de kant en lopen het strand op. Daar komt er een jongetje naar ons toe, in zijn zondagse sarong en blousje. Hij had ons zien aan komen en was de kerk uitgesneakt. Hij vertelt ons de naam van het dorpje en dat is zeker niet Natadola. Ook op de terrugweg zien we alleen het golfterrein van Natadola en nog steeds niet het dorpje, dus rijden we verder. Bij Korolevu stoppen we om te lunchen aan de kust. De kust is mooi, en we houden na het eten lekker siesta op het strand. Na een paar uurtjes rijden we een stukje terug naar de zandduinen waar we nog een wandeling van een uur maken. We besluiten te overnachten in het hotel bij het restaurantje waar we s middags al waren en dat was een goede keus. We hebben een appartementje, een zwembad en kijken vanaf ons balkonnetje uit op de zee. Zo’n appartementje nodigt meteen uit om niet uit eten te gaan (voor sommigen misschien moeilijk te geloven, maar op een gegeven moment wil je niks liever dan je eigen eten klaarmaken en niet de deur uit te hoeven) Maar aangezien er geen supermarkt open is op zondag en t voor 1 keertje ook niet echt de moeite is om alles in te slaan proberen we iets af te halen. Dat lukt: het wordt zelfs gebracht! Dat is vakantie ;-) We bellen en smsen de huurders nog, maar wederom geen reactie. Wel krijgen we de opa van Maris te pakken en de oma van Arjan die het beiden erg leuk vinden ons te spreken. Na een bad duiken we ons bedje in.
21 september 2009 Coral Coast – Suva – Nadi
Een onrustige nacht waarin we beiden om 3.00 uur klaarwakker zijn, bellen we nogmaals naar de huurders (het is in Nederland dan 10 uur vroeger) maar weer wordt er niet opgenomen. ‘s Ochtends zijn we dan ook aardig brak en bij Maris zet het griepgevoel helaas door.We ontbijten bij een hotelletje verderop en beslissen dan om naar Suva te rijden, waar het Fiji museum zit. Best nog een flinke rit. Het museum is wel aardig, met wat historische feiten over Fiji. Na het museum starten we de lange rit terug naar Nadi met wat mooie stops onderweg (en helaas ook wat regen). In Nadi gaan we naar het hotelletje waar we al eerder zaten en waar we in de buurt ook de auto kunnen afleveren. Na een heerlijke maaltijd halen we nog de email binnen. Geen bericht van de huurders, wel van de eigenaar. Die heeft uiteindelijk zelf maar contact gezocht met de huurders en gehoord dat er geen sprake is van iemand die de huur overneemt. Naar aanleiding van deze mail hebben we de eigenaren gebeld en naar hun voorstel afgesproken dat het huisje via de makelaar opnieuw de verhuur ingaat, met 2 opties: de ene voor 8 maanden gestoffeerd en gemeubileerd (dan kunnen we terugkomen) en anders ongemeubileerd voor minimaal een jaar. In het laatste geval zullen wij voor 1 november moeten zorgen dat al onze spullen eruit zijn. Van de eignaren erg meedenkend en vriendelijk om dit nog te willen proberen, het is immers vooral ons probleem, dus deze laatste kans grijpen we met beide handen aan. Bij deze dus meteen 2 oproepen: Ken je nog iemand die voor 8 maanden ( tot 1 juli) een leuke, gemeubileerde 4 kamerbovenwoning met dakterras in het centrum van Alkmaar wil huren, laat hem/haar dan contact opnemen met ons, en de 2e: ken je nog mensen met opslagruimte of heb je die zelf, dan zou je ons ook een beetje uit de brand kunnen helpen. Dank! Opgelucht dat er nu tenminste duidelijkheid is en we even niks meer kunnen doen dan afwachten, maar ook een beetje teneergeslagen bij het idee ons huisje straks kwijt te zijn, gaan we slapen.
22 september, Nadi – Yasawa eilandengroep / Waya eiland / Sunset beach resort
De bus die ons naar de haven begint is er al ruim voor de afgesproken tijd! Het is al snel duidelijk dat de haven in het luxe deel van Nadi zit: hier wonen allerlei rijke mensen met dure jachten uit de hele wereld. Onze 8 dagen eilandhoppen langs de eilanden van de Yasawa groep starten hier ook, aan boord van de Yasawa Flyer. Deze boot vaart heen en terug langs 2 eilanden groepen en je kan hier op en af van eiland naar eiland. Er zit een klein reisbureautje aan boord, waar je doorgeeft naar welke accomodatie je wil en zij checken of er plek is. Alles sluit naadloos op elkaar aan en is tipt op tijd. Perfecte organisatie. Vervolgens stopt de boot voor het betreffende eiland en komt er een klein bootje aangevaren om je af te halen. Onze eerste stop is in Waya eiland, Sunset waya accomodatie. We worden opgewacht door het zingende en gitaarspelende personeel in Fiji overhemd en sarong.Alles heet hier een resort, maar is in feite niet meer dan een aantal eenvoudige hutjes (bure) van hout met een dak van palmblad, toilet en koude douche (die eigenaardig genoeg erg laag hangt terwijl de gemiddelde bevolking hier langer is dan wij) Inbegrepen zijn 3 maaltijden per dag. Deze middag doen we niet meer dan lekker hangen in de hangmat tussen de palmbomen, beetje lezen, zwemmen en snorkelen in een azuurblauwe zee en aan een wit strand. Eten is met zijn allen aan lange tafels (beetje schoolkampgevoel) en na afloop krijgen we nog traditioneel mesdansen en vuurdansen te zien en leren we zelf de Bula dans. Na wat biertjes is het mooi geweest voor ons en gelukkig voelt Maris zich ook weer wat aan de betere hand.
23 september 2009 Waya eiland / Sunset beach resort
Voor vandaag hebben we een gids gehuurd voor een mountaintrek / bushwalk. Met een bootje worden we naar een dorpje gebracht in een baai wat verderop. We worden daar opgevangen door de gids, waarna we starten met de wandeling. Eerst door het dorpje en daarna de berg op. We komen langs mooie uitzichten en doorkijkjes. Verschillende soorten begroeïngen en vooral op het laatst een pittige klim, waarbij Maris bijna had opgegeven, maar uiteindelijk heeft doorgezet. Het uitzicht was de klim zeker waard! Door het heldere weer was zelfs het hoofd eiland zichtbaar en hadden we een prachtig uitzicht over de blauwe zee en de rest van het eiland. De weg terug was een stuk eenvoudiger. We stopten nog bij een watervalletje en een kleine begraafplaats voor de minder rijke mensen. Het laatste stukje liepen we door het dorp waar ons bootje lag te wachten om ons terug te brengen. De rest van de dag hebben we voornamelijk doorgebracht zoals de dag ervoor. Bij eb is er tussen dit eiland en een andert eiland een grote zandbank. Wij steken deze over en ls we over de rotsen heen geklauterd zijn komen we uit bij een schooltje. De lessen zijn net afgelopen en we worden uitgenodigd verrder te komen. Een leraar vertlet ons dat het een kostschool is. In het weekend gaan de kids weer naar huis, doordeweeks blijven ze hier. Een aantal kinderen leidt ons rond en we laten ze op een wereldkaart zien waar wij wonen. Op hun verzoek maken we wat fotos die we beloven op te sturen. Erg leuk en ongedwongen dit bezoek! ’s Avonds worden we weer geentertained voor we moe en voldaan ons bedje opzoeken.
24 september 2009 Waya eiland – Nanuya Lailai eiland / Gold Coast Inn
Tijd voor een volgend eiland. We pakken de boot rond 11 uur naar de noordelijkste eilanden in de Yasawa’s. Op goed geluk kiezen we voor Gold Coast Inn op Nanuya Lailai. Dit blijkt een goeie gok te zijn. Een leuk, rustig, kleinschalig en erg mooi plekje. Geen circus hier, maar gewoon de rust en vriendelijke mensen die ons hartelijk ontvangen. Onze “Bure” heeft geen warm water, spiegel of elektra, maar is densondanks erg knus. We gebruiken de rest van de dag om de omgeving te verkennen en ontmoeten de mensen van het thee huis naast onze inn. Deze blijken familie te zijn van de mensen van Gold Coast, later blijkt ongeveer het hele eiland (/eilanden) familie van elkaar te zijn! We beloven de volgende dag terug te komen voor de chocolate cake. Langs de rotsen naast het strand ontdekt Maris nog een fraaie zeeslang (black and white banded sea snake) en diverse krabbetjes. We komen echt tot rust op deze mooie plek. Als we terug zijn staat er een olielamp voor ons huisje. Als we deze in de badkamer neerzetten om een douche te nemen zien we 2 echte megaspinnen in de badkamer. Een zwarte en een bruine. Nu zijn we beiden niet bang uitgevallen, maar dit is niet fijn. We vragen even na of ze giftig zijn, maar als het meisje ze met blote handen oppakt en meeneemt moeten we concluderen dat ze niet giftig zijn en vinden we toch echt dat we ze een volgende keer zelf moeten weghalen (gelukkig kwam er geen volgende keer!).
25 september 2009 Nanuya Lailai eiland
Vandaag gebruiken we om het eiland verder te verkennen. Eerst bezoeken we de mangrove die vlak bij ons verblijf zit. Hierna slenteren we naar het thee huis waar we 2 Engelsen ontmoeten die vertellen over hun boot (katamaran zeilboot) die aan de andere kant van het eiland ligt. In het thee huis blijkt dat de chocolate cake op is, maar we bestellen alvast wat voor die avond na het eten en proberen we nu de bananencake die ook erg lekker is! Vervolgens steken we het eiland over naar de beroemde Blue Lagoon (van de film) . Het kost ongeveer 45 minuten om de andere kant te bereiken met veel prachtige uitzichten en vooral de Blue Lagoon is adembenemend mooi. We kiezen een mooi plekje uit om te liggen en gaan lekker relaxen. Ondertussen zijn we de Engelsen van eerder weer tegengekomen en kletsen we over hun belevenissen tijdens het reizen. Hij blijkt al zo’n 4 jaar aan het zeilen en niet meer in Engeland te zijn geweest, terwijl zij telkens wel terug gaat en hem alleen af en toe op zoekt. Later op de dag nodigen zij ons uit op hun katamaran en genieten we van een kopje thee en de ondergaande zon. Om niet opgegeten te worden door de muggen besluiten we terug te lopen over het strand/rotsen in plaats van over de heuvels. ’s Avonds staat er een lekkere verse vis op het menu. Tijdens het eten ontmoeten we Jazz en Natalie, een Amerikaan en een Engelse die al jaren op reis zijn en vandaag aangekomen zijn in ons ‘resort’.
26 september 2009 Nanuya Lailai eiland
We beginnen de dag met duiken, als eerste een ‘sharkdive’ (haaienduik). Op een diepte van ongeveer 20 meter wordt er vlak bij ons wat voer op de bodem gelegd. Hierop af komen naast veel kleinere vissen ook grotere vissen, reef sharks en lemon sharks (3 meter!). De tweede duik is een duik langs een conus van koraal. ’s Middags relaxen we lekker op het strand en zien we hoe de avondmaaltijd wordt binnengehaald. Met een speer is er een hele grote vis gevangen die vervolgens voor onze neus ontdaan wordt van zijn schubben en ingewanden. Aan Arjan de eer om ‘m nog even vast te houden: hij weegt tussen de 5 en 10 kg! De vis smaakt goed en de avond is gezellig. De locals spelen gitaar, zingen en drinken kava terwijl wij gezellig aan het kletsen zijn met Jazz en Natalie.
27 september 2009 Nanuya Lailai eiland / Nacula eiland
Het is zondag en zondag is voor de inwoners van Fiji ech en rustdag. Velen zijn katholiek en gaan eerst naar de kerk. Wij krijgen de kans om een kerkdienst bij te wonen. Om 9.00 uur s ochtends worden we met een klein bootje naar een dorp op een ander eiland gebracht. Tegen 10 uur komen de eerste mensen binnen, om 5 voor 10 wordt de eerste bel geluid. Om kwart over 10 zit de kerk aardig vol en wordt de tweede bel geluid. De mis is in het lokaal dialect zodat we het niet kunnen volgen, maar de vriendelijkheid en openheid van de mensen is opvallend. We worden helemaal niet raar aangekeken en worden regelmatig aangesproken voor een praatje. De mis gaat net zo relaxed als al het andere in Fiji, er wordt gezamenlijk gezongen en er zijn ook 2 ‘misdienaartjes’ die met een kaarsje de in vrolijk gebloemde stof gehulde Bijbel naar voren brengen. Na de dienst lunchen we bij een gezin. De man des huizes werkt als advisor van de chief, het dorpshoofd. De vrouw is zijn 2e vrouw (eerste vrouw is overleden) en is overgekomen van het hoofdeiland. Er eten nog 3 kinderen mee, de andere 4 wonen op het hoofdeiland. Met zijn allen zitten we op de grond om een rieten mat heen. Hierop staan borden met vis, kokussaus, casave, papaya en de resten van het ontbijt. Voor ons zijn er 2 lepels beschikbaar, de rest wordt gewoon met de handen gegeten. Na het eten is het tijd voor siesta. We laten nog onze fotoboekjes uit Nederland zien en praten wat over familie en werk. Dan gaat de familie rusten en wij maken een wandeling door het dorpje. Alle gezinnen liggen in de schaduw of in huis te rusten, maar roepen ons allemaal vriendelijk ‘Bula!”na (hallo) of beginnen een praatje. Om half 3 is het tijd om terug te gaan en op het strand voor het resort pikken we de laatste uurtjes zon mee voor we gaan eten en slapen.
28 september 2009 Nanuya Lailai eiland
Vandaag weer een duikdag! We gaan een grotduik maken, iets wat we nog niet eerder gedaan hebben. Na een flink stuk varen komen we op de plek van bestemming en gaan we naar beneden. Met 4 mensen en de gids gaan we de grot in. Het is heel gaaf om zo door de nauwe openingen heen te zwemmen, door de openingen naar boven te kijken en de vissen boven je te zien zwemmen (Arjan meende nog een rifhaai te zien) In de grot zelf zien we kreeften zitten tussen de rotsen met enorme tentakels. Verder zien we nog een ballonvis en diverse andere vissen en koraal. Door de stroming moet je je mee laten voeren door de tunnels heen. We genieten volop van deze nieuwe ervaring.De 2e duik is een rustige duik, niet heel ver van de kant af, bij een mooi stuk koraal. We zijn maar met zijn 3en en hebben alle ruimte om te kunnen genieten van de kleurrijke onderwaterwereld. We zien wederom grote kreeften, deze keer van nog dichterbij, mooi gekleurd hard en zacht koraal en diverse mooie gekleurde vissen. Een goede relaxte duik. De rest van de middag blijven wij lekker in de Blue Lagoon en lopen we net voor zonsondergang (en de muggen) door de heuvels terug naar onze verblijfplaats waar we wederom een gezellige avond hebben en vroeg ons bed in duiken.
29 september 2009 Nanuya Lailai eiland – Nadi
Ons Fiji avontuur zit er alweer bijna op. Vandaag zullen we met de boot teruggaan naar het hoofdeiland. Ook Jazz en Natalie gaan een stuk terug. Na het ontbijt pakken we al onze spullen en genieten we nog even van de laatste uurtjes op het witte strand en in de helderblauwe zee met wuivende palmbomen op de achtegrond... Zucht! Dit paradijsje gaan we missen! Als we gaan lunchen krijgen we 2 prachtige bloemenkettingen om en wordt er speciaal voor ons afscheidsliedjes gespeeld op de gitaar en gezongen door de mensen van het resort. Wat een mooi en warm afscheid! Samen met Jazz en Natalie stappen we op de boot en zwaaien we iedereen uit tot we echt uit zicht zijn. Jazz en Natalie stapen uit op en een ander eiland, wij varen door tot het hoofdeiland, waar, wederom uitstekend geregeld, een bus ons naar ons hotel in Nadi brengt. Wij gaan terug naar het hotel waar we begonnen zijn, worden ook hier herkend en warm opgevangen en genieten van een wijntje en lekkere maaltijd. Ondertussen beginnen we aardig de kleur aan te nemen van de locals. Morgen gaan we naar Nieuw Zeeland! Helaas is het daar een stuk minder warm en moeten we ons mooie kleurtje verstoppen onder de spijkerbroek en lange mouwen....... Maar nu eerst genieten van een warme douche, na 8 dagen koud water ;-)
Liefs Arjan en Marisja (zoals ik hier genoemd word)
P.s. Inmiddels bereiken ons diverse berichten over tsunamis en aardebevingen hier in de omgeving: Wij hebben er niks van gemerkt en maken het goed!
De afgelopen 12 dagen hebben we kunnen genieten van het vriendelijke en relaxte Fiji! Fiji bestaat uit een groot aantal eilandengroepen. Wij hebben 12 dagen en brengen deze door op het hoofdeiland, Viti Levu, en op een aantal kleine eilanden van de Yasawa eilandengroep. Zoals jullie in het laatste verslag hebben kunnen lezen hebben we problemen met de onderhuur van ons huisje, hier zijn we dan ook de eerste dagen op Fiji druk mee. Echter hebben we tijdens onze eilandhoptocht naar de Yasawa groep geen internet en geen telefoonbereik. De mensen zijn allemaal zo relaxed en vriendelijk, waardoor het uberhaupt al moeilijk is om te stressen. Hierdoor kunnen we alles even heerlijk loslaten en kunnen we gaan genieten van “some real Fiji time!”
18 september, Sydney -> Nadi, Fiji
Om 10 uur checken we uit het hotel in Sydney en pakken we de metro naar de luchthaven. Ongeveer een uur later zijn we ingecheckt en in afwachting van de vlucht naar Nadi, de 2e stad van Fiji. Met een kleine vertraging vertrekken we. Het cabinepersoneel is oprecht vriendelijk, draagt de welbekende hawai blouches en heet ons welkom met een hartelijk “Bula!”. Opvallend is dat zowel de mannen als vrouwen vrij lang en fors zijn. We landen 3, 5 uur later na een voorspoedige vlucht op de luchthaven van Nadi. Ook hier hebben ze weer een bord met hotels en een gratis telefoon erbij, dus hotelletje uitgezocht aan de zee in Nadi en met de taxi erheen gegaan. Vriendelijke ontvangst en niks mis met de kamer. Het terras/restaurant en zwembad kijken uit op de zee. Het strand is echter gewoon lichtbruin en we vonden het, tegen verwachting in, koud! Het bleek geregend te hebben de afgelopen dagen en de locals zelf vonden het ook koud. Nog een heerlijk hapje gegeten en de email binnen gehaald voor we zijn gaan slapen. Van de huiseigenaren kregen we bericht terug dat ze akkoord willen gaan met een andere huurder, mits zij kennis gemaakt hebben en goedkeuring gegeven. Dat is al heel erg fijn. Meteen de huurders gesmst en gemaild of ze zsm contact kunnen leggen met de eigenaren om een en ander af te stemmen.
19 september, Nadi, Fiji
Deze ochtend eerst uitgeslapen. Waar Arjan zich weer wat beter voelde, kreeg Maris nu dezelfde verschijnselen: hoofdpijn, keelpijn, verkouden. Na een rustige start met de lokale bus naar Nadi town gegaan. Ritje van een klein kwartiertje in een rammelbus met open ramen en 3 persoonsbankjes.Het kantoortje van Awesome adventures, waar wij een boottrip wilden boeken, was inmiddels verhuisd naar de haven. Geen zin om daar heen te gaan dus de tour uiteindelijk geboekt bij een reisbureautje hier in ‘t stadje en ook nog eens 5 % korting gekregen. Er staat nog een indische hindoetempel, zeer kleurrijk, waar we nog even langsgelopen zijn en verder wat winkeltjes bekeken en het weblog up to date kunnen maken. Helaas nog steeds geen bericht /terugkoppeling van de huurders, wat wel vervelend is, want zo kunnen we geen verdere stappen nemen. Een tijdsverschil van 10 uur maakt het er ook niet makkelijker op. We hebben onze eilandhop toer in de planning al naar achteren verplaatst omdat er daar geen internet en mogelijk ook geen telefoonbereik is en waar we nu zitten wel. We gaan met de loklae bus weer terug en als we recht op het strand afrijden vragen we ons af waar de bus in hemelsnaam heengaat.... Hij rijdt gewoon het strand op! Haha. Verder besloten om, nu we hier toch nog een paar dagen zijn, een auto te huren voor 2 dagen en langs de zuidkust, de coralcoast, te rijden. De auto is met een telefoontje geregeld en kost maar weinig. We reserveren de kamer voor de 21e en geven meteen de was af die we de 21e weer zullen oppikken. Nog een heerlijke maaltijd genuttigd voor onze kaarsjes echt opgebrand waren.
20 september 2009, Fiji, Nadi - Korolevu
Na een heerlijke nacht stond om 9.00 uur s ochtends de auto keurig voor de deur. Na het uitchecken op pad gegaan. Links rijden went erg snel. We hebben het plan om naar Momi bay te rijden, maar blijkbaar hebben we een afslag gemist, want de eerste afslag die wij zien gaat naar Natadola. We nemen deze afslag en komen na een tijdje op een zandweg uit, heuveltje op, heuveltje af... Hmmm. Natadola stond toch als een grote plaats en aan de verharde weg op de kaart. De weg eindigt bij het water en een dorpje, je kan nog wel door het water heen naar een ander dorpje, maar daar wagen we ons niet aan in onze gewone toyota. Er is echt geen mens te zien; het is zondag, iedereen zit in de kerk. We lopen het strand op wat echt schitterend is. Dit is wat we van Fiji verwacht hadden. Blauwe zee, groene bomen, wit strand, strakblauwe lucht en zon. We zetten de auto aan de kant en lopen het strand op. Daar komt er een jongetje naar ons toe, in zijn zondagse sarong en blousje. Hij had ons zien aan komen en was de kerk uitgesneakt. Hij vertelt ons de naam van het dorpje en dat is zeker niet Natadola. Ook op de terrugweg zien we alleen het golfterrein van Natadola en nog steeds niet het dorpje, dus rijden we verder. Bij Korolevu stoppen we om te lunchen aan de kust. De kust is mooi, en we houden na het eten lekker siesta op het strand. Na een paar uurtjes rijden we een stukje terug naar de zandduinen waar we nog een wandeling van een uur maken. We besluiten te overnachten in het hotel bij het restaurantje waar we s middags al waren en dat was een goede keus. We hebben een appartementje, een zwembad en kijken vanaf ons balkonnetje uit op de zee. Zo’n appartementje nodigt meteen uit om niet uit eten te gaan (voor sommigen misschien moeilijk te geloven, maar op een gegeven moment wil je niks liever dan je eigen eten klaarmaken en niet de deur uit te hoeven) Maar aangezien er geen supermarkt open is op zondag en t voor 1 keertje ook niet echt de moeite is om alles in te slaan proberen we iets af te halen. Dat lukt: het wordt zelfs gebracht! Dat is vakantie ;-) We bellen en smsen de huurders nog, maar wederom geen reactie. Wel krijgen we de opa van Maris te pakken en de oma van Arjan die het beiden erg leuk vinden ons te spreken. Na een bad duiken we ons bedje in.
21 september 2009 Coral Coast – Suva – Nadi
Een onrustige nacht waarin we beiden om 3.00 uur klaarwakker zijn, bellen we nogmaals naar de huurders (het is in Nederland dan 10 uur vroeger) maar weer wordt er niet opgenomen. ‘s Ochtends zijn we dan ook aardig brak en bij Maris zet het griepgevoel helaas door.We ontbijten bij een hotelletje verderop en beslissen dan om naar Suva te rijden, waar het Fiji museum zit. Best nog een flinke rit. Het museum is wel aardig, met wat historische feiten over Fiji. Na het museum starten we de lange rit terug naar Nadi met wat mooie stops onderweg (en helaas ook wat regen). In Nadi gaan we naar het hotelletje waar we al eerder zaten en waar we in de buurt ook de auto kunnen afleveren. Na een heerlijke maaltijd halen we nog de email binnen. Geen bericht van de huurders, wel van de eigenaar. Die heeft uiteindelijk zelf maar contact gezocht met de huurders en gehoord dat er geen sprake is van iemand die de huur overneemt. Naar aanleiding van deze mail hebben we de eigenaren gebeld en naar hun voorstel afgesproken dat het huisje via de makelaar opnieuw de verhuur ingaat, met 2 opties: de ene voor 8 maanden gestoffeerd en gemeubileerd (dan kunnen we terugkomen) en anders ongemeubileerd voor minimaal een jaar. In het laatste geval zullen wij voor 1 november moeten zorgen dat al onze spullen eruit zijn. Van de eignaren erg meedenkend en vriendelijk om dit nog te willen proberen, het is immers vooral ons probleem, dus deze laatste kans grijpen we met beide handen aan. Bij deze dus meteen 2 oproepen: Ken je nog iemand die voor 8 maanden ( tot 1 juli) een leuke, gemeubileerde 4 kamerbovenwoning met dakterras in het centrum van Alkmaar wil huren, laat hem/haar dan contact opnemen met ons, en de 2e: ken je nog mensen met opslagruimte of heb je die zelf, dan zou je ons ook een beetje uit de brand kunnen helpen. Dank! Opgelucht dat er nu tenminste duidelijkheid is en we even niks meer kunnen doen dan afwachten, maar ook een beetje teneergeslagen bij het idee ons huisje straks kwijt te zijn, gaan we slapen.
22 september, Nadi – Yasawa eilandengroep / Waya eiland / Sunset beach resort
De bus die ons naar de haven begint is er al ruim voor de afgesproken tijd! Het is al snel duidelijk dat de haven in het luxe deel van Nadi zit: hier wonen allerlei rijke mensen met dure jachten uit de hele wereld. Onze 8 dagen eilandhoppen langs de eilanden van de Yasawa groep starten hier ook, aan boord van de Yasawa Flyer. Deze boot vaart heen en terug langs 2 eilanden groepen en je kan hier op en af van eiland naar eiland. Er zit een klein reisbureautje aan boord, waar je doorgeeft naar welke accomodatie je wil en zij checken of er plek is. Alles sluit naadloos op elkaar aan en is tipt op tijd. Perfecte organisatie. Vervolgens stopt de boot voor het betreffende eiland en komt er een klein bootje aangevaren om je af te halen. Onze eerste stop is in Waya eiland, Sunset waya accomodatie. We worden opgewacht door het zingende en gitaarspelende personeel in Fiji overhemd en sarong.Alles heet hier een resort, maar is in feite niet meer dan een aantal eenvoudige hutjes (bure) van hout met een dak van palmblad, toilet en koude douche (die eigenaardig genoeg erg laag hangt terwijl de gemiddelde bevolking hier langer is dan wij) Inbegrepen zijn 3 maaltijden per dag. Deze middag doen we niet meer dan lekker hangen in de hangmat tussen de palmbomen, beetje lezen, zwemmen en snorkelen in een azuurblauwe zee en aan een wit strand. Eten is met zijn allen aan lange tafels (beetje schoolkampgevoel) en na afloop krijgen we nog traditioneel mesdansen en vuurdansen te zien en leren we zelf de Bula dans. Na wat biertjes is het mooi geweest voor ons en gelukkig voelt Maris zich ook weer wat aan de betere hand.
23 september 2009 Waya eiland / Sunset beach resort
Voor vandaag hebben we een gids gehuurd voor een mountaintrek / bushwalk. Met een bootje worden we naar een dorpje gebracht in een baai wat verderop. We worden daar opgevangen door de gids, waarna we starten met de wandeling. Eerst door het dorpje en daarna de berg op. We komen langs mooie uitzichten en doorkijkjes. Verschillende soorten begroeïngen en vooral op het laatst een pittige klim, waarbij Maris bijna had opgegeven, maar uiteindelijk heeft doorgezet. Het uitzicht was de klim zeker waard! Door het heldere weer was zelfs het hoofd eiland zichtbaar en hadden we een prachtig uitzicht over de blauwe zee en de rest van het eiland. De weg terug was een stuk eenvoudiger. We stopten nog bij een watervalletje en een kleine begraafplaats voor de minder rijke mensen. Het laatste stukje liepen we door het dorp waar ons bootje lag te wachten om ons terug te brengen. De rest van de dag hebben we voornamelijk doorgebracht zoals de dag ervoor. Bij eb is er tussen dit eiland en een andert eiland een grote zandbank. Wij steken deze over en ls we over de rotsen heen geklauterd zijn komen we uit bij een schooltje. De lessen zijn net afgelopen en we worden uitgenodigd verrder te komen. Een leraar vertlet ons dat het een kostschool is. In het weekend gaan de kids weer naar huis, doordeweeks blijven ze hier. Een aantal kinderen leidt ons rond en we laten ze op een wereldkaart zien waar wij wonen. Op hun verzoek maken we wat fotos die we beloven op te sturen. Erg leuk en ongedwongen dit bezoek! ’s Avonds worden we weer geentertained voor we moe en voldaan ons bedje opzoeken.
24 september 2009 Waya eiland – Nanuya Lailai eiland / Gold Coast Inn
Tijd voor een volgend eiland. We pakken de boot rond 11 uur naar de noordelijkste eilanden in de Yasawa’s. Op goed geluk kiezen we voor Gold Coast Inn op Nanuya Lailai. Dit blijkt een goeie gok te zijn. Een leuk, rustig, kleinschalig en erg mooi plekje. Geen circus hier, maar gewoon de rust en vriendelijke mensen die ons hartelijk ontvangen. Onze “Bure” heeft geen warm water, spiegel of elektra, maar is densondanks erg knus. We gebruiken de rest van de dag om de omgeving te verkennen en ontmoeten de mensen van het thee huis naast onze inn. Deze blijken familie te zijn van de mensen van Gold Coast, later blijkt ongeveer het hele eiland (/eilanden) familie van elkaar te zijn! We beloven de volgende dag terug te komen voor de chocolate cake. Langs de rotsen naast het strand ontdekt Maris nog een fraaie zeeslang (black and white banded sea snake) en diverse krabbetjes. We komen echt tot rust op deze mooie plek. Als we terug zijn staat er een olielamp voor ons huisje. Als we deze in de badkamer neerzetten om een douche te nemen zien we 2 echte megaspinnen in de badkamer. Een zwarte en een bruine. Nu zijn we beiden niet bang uitgevallen, maar dit is niet fijn. We vragen even na of ze giftig zijn, maar als het meisje ze met blote handen oppakt en meeneemt moeten we concluderen dat ze niet giftig zijn en vinden we toch echt dat we ze een volgende keer zelf moeten weghalen (gelukkig kwam er geen volgende keer!).
25 september 2009 Nanuya Lailai eiland
Vandaag gebruiken we om het eiland verder te verkennen. Eerst bezoeken we de mangrove die vlak bij ons verblijf zit. Hierna slenteren we naar het thee huis waar we 2 Engelsen ontmoeten die vertellen over hun boot (katamaran zeilboot) die aan de andere kant van het eiland ligt. In het thee huis blijkt dat de chocolate cake op is, maar we bestellen alvast wat voor die avond na het eten en proberen we nu de bananencake die ook erg lekker is! Vervolgens steken we het eiland over naar de beroemde Blue Lagoon (van de film) . Het kost ongeveer 45 minuten om de andere kant te bereiken met veel prachtige uitzichten en vooral de Blue Lagoon is adembenemend mooi. We kiezen een mooi plekje uit om te liggen en gaan lekker relaxen. Ondertussen zijn we de Engelsen van eerder weer tegengekomen en kletsen we over hun belevenissen tijdens het reizen. Hij blijkt al zo’n 4 jaar aan het zeilen en niet meer in Engeland te zijn geweest, terwijl zij telkens wel terug gaat en hem alleen af en toe op zoekt. Later op de dag nodigen zij ons uit op hun katamaran en genieten we van een kopje thee en de ondergaande zon. Om niet opgegeten te worden door de muggen besluiten we terug te lopen over het strand/rotsen in plaats van over de heuvels. ’s Avonds staat er een lekkere verse vis op het menu. Tijdens het eten ontmoeten we Jazz en Natalie, een Amerikaan en een Engelse die al jaren op reis zijn en vandaag aangekomen zijn in ons ‘resort’.
26 september 2009 Nanuya Lailai eiland
We beginnen de dag met duiken, als eerste een ‘sharkdive’ (haaienduik). Op een diepte van ongeveer 20 meter wordt er vlak bij ons wat voer op de bodem gelegd. Hierop af komen naast veel kleinere vissen ook grotere vissen, reef sharks en lemon sharks (3 meter!). De tweede duik is een duik langs een conus van koraal. ’s Middags relaxen we lekker op het strand en zien we hoe de avondmaaltijd wordt binnengehaald. Met een speer is er een hele grote vis gevangen die vervolgens voor onze neus ontdaan wordt van zijn schubben en ingewanden. Aan Arjan de eer om ‘m nog even vast te houden: hij weegt tussen de 5 en 10 kg! De vis smaakt goed en de avond is gezellig. De locals spelen gitaar, zingen en drinken kava terwijl wij gezellig aan het kletsen zijn met Jazz en Natalie.
27 september 2009 Nanuya Lailai eiland / Nacula eiland
Het is zondag en zondag is voor de inwoners van Fiji ech en rustdag. Velen zijn katholiek en gaan eerst naar de kerk. Wij krijgen de kans om een kerkdienst bij te wonen. Om 9.00 uur s ochtends worden we met een klein bootje naar een dorp op een ander eiland gebracht. Tegen 10 uur komen de eerste mensen binnen, om 5 voor 10 wordt de eerste bel geluid. Om kwart over 10 zit de kerk aardig vol en wordt de tweede bel geluid. De mis is in het lokaal dialect zodat we het niet kunnen volgen, maar de vriendelijkheid en openheid van de mensen is opvallend. We worden helemaal niet raar aangekeken en worden regelmatig aangesproken voor een praatje. De mis gaat net zo relaxed als al het andere in Fiji, er wordt gezamenlijk gezongen en er zijn ook 2 ‘misdienaartjes’ die met een kaarsje de in vrolijk gebloemde stof gehulde Bijbel naar voren brengen. Na de dienst lunchen we bij een gezin. De man des huizes werkt als advisor van de chief, het dorpshoofd. De vrouw is zijn 2e vrouw (eerste vrouw is overleden) en is overgekomen van het hoofdeiland. Er eten nog 3 kinderen mee, de andere 4 wonen op het hoofdeiland. Met zijn allen zitten we op de grond om een rieten mat heen. Hierop staan borden met vis, kokussaus, casave, papaya en de resten van het ontbijt. Voor ons zijn er 2 lepels beschikbaar, de rest wordt gewoon met de handen gegeten. Na het eten is het tijd voor siesta. We laten nog onze fotoboekjes uit Nederland zien en praten wat over familie en werk. Dan gaat de familie rusten en wij maken een wandeling door het dorpje. Alle gezinnen liggen in de schaduw of in huis te rusten, maar roepen ons allemaal vriendelijk ‘Bula!”na (hallo) of beginnen een praatje. Om half 3 is het tijd om terug te gaan en op het strand voor het resort pikken we de laatste uurtjes zon mee voor we gaan eten en slapen.
28 september 2009 Nanuya Lailai eiland
Vandaag weer een duikdag! We gaan een grotduik maken, iets wat we nog niet eerder gedaan hebben. Na een flink stuk varen komen we op de plek van bestemming en gaan we naar beneden. Met 4 mensen en de gids gaan we de grot in. Het is heel gaaf om zo door de nauwe openingen heen te zwemmen, door de openingen naar boven te kijken en de vissen boven je te zien zwemmen (Arjan meende nog een rifhaai te zien) In de grot zelf zien we kreeften zitten tussen de rotsen met enorme tentakels. Verder zien we nog een ballonvis en diverse andere vissen en koraal. Door de stroming moet je je mee laten voeren door de tunnels heen. We genieten volop van deze nieuwe ervaring.De 2e duik is een rustige duik, niet heel ver van de kant af, bij een mooi stuk koraal. We zijn maar met zijn 3en en hebben alle ruimte om te kunnen genieten van de kleurrijke onderwaterwereld. We zien wederom grote kreeften, deze keer van nog dichterbij, mooi gekleurd hard en zacht koraal en diverse mooie gekleurde vissen. Een goede relaxte duik. De rest van de middag blijven wij lekker in de Blue Lagoon en lopen we net voor zonsondergang (en de muggen) door de heuvels terug naar onze verblijfplaats waar we wederom een gezellige avond hebben en vroeg ons bed in duiken.
29 september 2009 Nanuya Lailai eiland – Nadi
Ons Fiji avontuur zit er alweer bijna op. Vandaag zullen we met de boot teruggaan naar het hoofdeiland. Ook Jazz en Natalie gaan een stuk terug. Na het ontbijt pakken we al onze spullen en genieten we nog even van de laatste uurtjes op het witte strand en in de helderblauwe zee met wuivende palmbomen op de achtegrond... Zucht! Dit paradijsje gaan we missen! Als we gaan lunchen krijgen we 2 prachtige bloemenkettingen om en wordt er speciaal voor ons afscheidsliedjes gespeeld op de gitaar en gezongen door de mensen van het resort. Wat een mooi en warm afscheid! Samen met Jazz en Natalie stappen we op de boot en zwaaien we iedereen uit tot we echt uit zicht zijn. Jazz en Natalie stapen uit op en een ander eiland, wij varen door tot het hoofdeiland, waar, wederom uitstekend geregeld, een bus ons naar ons hotel in Nadi brengt. Wij gaan terug naar het hotel waar we begonnen zijn, worden ook hier herkend en warm opgevangen en genieten van een wijntje en lekkere maaltijd. Ondertussen beginnen we aardig de kleur aan te nemen van de locals. Morgen gaan we naar Nieuw Zeeland! Helaas is het daar een stuk minder warm en moeten we ons mooie kleurtje verstoppen onder de spijkerbroek en lange mouwen....... Maar nu eerst genieten van een warme douche, na 8 dagen koud water ;-)
Liefs Arjan en Marisja (zoals ik hier genoemd word)
P.s. Inmiddels bereiken ons diverse berichten over tsunamis en aardebevingen hier in de omgeving: Wij hebben er niks van gemerkt en maken het goed!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
